Wikipedia is er kort over:
"Cold reading ("koud lezen") is een methode om, zonder werkelijk iets over de gesprekspartner te weten, bij die gesprekspartner de indruk te wekken, dat men wel iets over hem weet.”
Lang geleden zat ik eens aan de bar bij cafe Ome Ko. Dat gebeurde wel eens vroeger ;-)
Aan de bar zat een meisje, dat er als barkeepster werkte. Zij was in gesprek met een man. Twee krukken verderop luisterde ik hun gesprekken af. De man pochte, dat hij vele eigenschappen kende van het meisje en noemde achter elkaar een aantal aspecten van haar karakter op.
Zij was zwaar onder de indruk. "Het klopte allemaal"! Hoe wist hij dat? "Ga door, ga door", riep ze. Wat zijn verdere bedoelingen waren laat zich eenvoudig raden…
Zonder sexistisch te willen zijn denk ik, dat vooral vrouwen "geloven" in magische eigenschappen, die bepaalde figuren zouden bezitten (gewaagde opmerking, ja).
Hoe komt dat? Geen idee, maar wellicht zijn vrouwen meer oplossingsgericht dan wij, mannen. Ze staan open voor elk antwoord op een moeilijke situatie. Wie weet heeft dat te maken met hun voortdurende opdracht om hun kwetsbare kinderen ten alle tijde te redden van gevaar?
Maar goed, ik speculeer hier een beetje, maar wat ik wel zeker weet is, dat iemand, die beweert van buitenaf je karakter te kunnen zien, gewoon de boel oplicht, meestal om er (financieel) beter van te worden.
Wij allemaal maken, meestal onbewust, gebruik van zg, "non verbaal gedrag". Houding, gezichtsuitdrukking, je plaats in een groepje, er is heel veel, dat iets over jou zegt zonder dat je het meteen merkt. Maar anderen hebben er een sport van gemaakt om hun medemensen te "lezen" ook wel "Cold Reading" genoemd.
Bovenstaande mooie foto werd gemaakt door een bevriende fotograaf van mij:
Charles Ruys. Hij plaatste de foto op FaceBook met de titel FUCK OFF.
Iemand reageerde met de opmerking: "Zou zij niet gewoon op de bus staan wachten"? Zou kunnen, maar daar ging het niet om. Charles meende, dat zij uitstraalde, dat hij op moest rotten. Ook ik zag dat in de foto.
Ik reageerde:
- Gekruisde benen en armen zijn een afwerend gebaar.
- Haar gezicht verraadt geen emoties.
- Haar afgedraaide hoofd ontwijkt contact.
- Ze verzorgt zich graag, haar teennagels hebben dezelfde nagellak als haar vingers.
- Ze is linkshandig, want zij draagt haar horloge rechts.
- Ze draagt graag een zonnebril, maar kennelijk is het bewolkt, want ze gebruikt hem niet.
- Ze heeft graag veel spulletjes bij zich, want zij draagt een niet al te charmante tas, waar wel lekker veel in kan. Die spulletjes heeft ze kennelijk vandaag nodig, want die tas detoneert met haar smaakvolle kleding en schoenen. Ze heeft vast een ander, kleiner, tasje thuis, dat WEL rood is.
- Ook de tas en de zonnebril vormen een schild tegen de buitenwereld.
- ...Deze mooie vrouw heeft dan ook niets met de fotograaf, haha.
Sommige van deze analyses hoeven helemaal niet te kloppen, maar dit is hoe het werkt.
Charles antwoordde mij:
"Oh Bill..
On the button.
Ze had echt niets met me".
De titel van de foto was dus goed getroffen en mijn „reading” klopte.
Nee, het is helemaal niet moeilijk om deze conclusies te trekken,
maar waarom trappen dan zoveel mensen in…Cold Reading?
Willem Kroon, 18 augustus 2014
Link:
* Foto’s van Charles op FB...
maandag 18 augustus 2014
maandag 11 augustus 2014
Brommers op de Hoek
Begin jaren '70 liep er altijd een man rond in Muiden, die "iedereen" fotografeerde.
Dat was meneer Overgaag. Hij maakte werkelijk van iedereen wel een keer een foto, vaak geposeerd, soms wist je het niet. Hij ontwikkelde zijn negatieven zelf en drukte ze af in zijn eigen donkere kamer. 's Avonds lag er dan een verrassing in je brievenbus. Gratis.
De collectie van Overgaag is verdwenen na zijn dood, zeer helaas. Alles bij elkaar was het een stukje Muidense geschiedschrijving, die alleen door oproepen om de foto's centraal in te zamelen, een beetje kan worden hersteld.
Peter Buitenweg en Ab Schulp proberen Muiers via een poster aan te sporen om hun foto's op te sturen, zodat er een keer een tentoonstelling van gemaakt kan worden.
(Zie link * onderin voor de oproep)
Foto 1: "Het „schorem” op de hoek”
(Zie link ** onderin, voor een grotere versie)
Deze foto had er zomaar niet meer kunnen zijn. Zo te zien smeulde er ooit een sigaret op…
Tekst door Guus: " In 1972 was dé hangplek van Muiden bij Amsterdamsepoortbrug, naast de huidige fietsenwinkel, dicht bij snackbar "De IJsbeer". Op de foto vlnr. Ben Veldhuizen, Cor de Beer, Geurt Vos, Jaap Schulp, Hanno Ballijns, Bert van Sloten, Ab Veldhuizen, Klaas Klasens, Ton vd Water, Guus Kroon (nauwelijks zichtbaar), Erik Genemans en zittend Iep van Wonderen. Vooraan een fraaie Zündappbrommer.”
De Honda motorfiets was van Cor de Beer †
Foto 2: "Muiers en Muiderbergers”:
(Zie link *** onderin, voor een grotere versie)
Op de schitterende foto zie je de "brommerjeugd" van Muiden, maar zeer zeker ook van Muiderberg. vlnr.: Jan Streefkerk, Lesly Boersma, Henk van Dijk, Fred Roos, Jos ter Beek en Peter Breyer. -
Op de foto: Jan heeft een embleem van Zündapp op zijn jasje. Een paar jongens zijn even bij snackbar "De Ijsbeer" langs gegaan. Lesly heeft een bakje- en Fred een zakje patat. Jos eet een broodje en gaat er helemaal in op.
Leren jasjes waren bijna verplicht. Peter konden we wel uittekenen in zijn strakke jekker.
Op de achtergrond zien we het huis met de bekende ronde bogen, wat toen nog gewoon het woonhuis was van de familie van de Weijden. Links in de achtergrond zie je het dak van mijn lagere school "Met den Bybel".
De brommers waren zonder twijfel allemaal opgevoerd, maar Peter heeft zo te zien nog zijn standaard 15 mm carburateur er op zitten. Zijn steekslot zit over de extra geplaatste zwarte balgen op zijn voorvoork. Dat stond stoer, maar berschermde ook je vorkpoten tegen muggen. Jos heeft dat niet, daardoor glimt zijn vork in de zon. Peter had zo te zien liever een racestuurtje ipv. van een hoog stuur.
De cylinders zien er standaard uit, maar kunnen van binnen wel opgevoerd zijn. Hun gesprekken gingen over:
"Heb jij al een 5.2 cylinder plus uitlaat"?
"Wat voor tandwielen heb jij er op"?
"Hij heeft een verstelbare sproeier"!
"Wil jij mijn 19mm kopen"?
„Kan ik een gulden van je lenen voor een patatje”?
Henk heeft grotere trommelremmen dan de anderen. De helmplicht was nog niet ingevoerd, waardoor iedereen goed herkenbaar is.
Meneer Overgaag had als fotograaf een goed oog voor wat wij Muidenaren later een interessante foto zouden gaan vinden. Postuum bedank ik hem daar voor :-)
Willem Kroon, 11 augustus 2014.
Links:
*** Foto 1 op FaceBook..
*** Foto 2 op FaceBook...
Dat was meneer Overgaag. Hij maakte werkelijk van iedereen wel een keer een foto, vaak geposeerd, soms wist je het niet. Hij ontwikkelde zijn negatieven zelf en drukte ze af in zijn eigen donkere kamer. 's Avonds lag er dan een verrassing in je brievenbus. Gratis.
De collectie van Overgaag is verdwenen na zijn dood, zeer helaas. Alles bij elkaar was het een stukje Muidense geschiedschrijving, die alleen door oproepen om de foto's centraal in te zamelen, een beetje kan worden hersteld.
Peter Buitenweg en Ab Schulp proberen Muiers via een poster aan te sporen om hun foto's op te sturen, zodat er een keer een tentoonstelling van gemaakt kan worden.
(Zie link * onderin voor de oproep)
Foto 1: "Het „schorem” op de hoek”
(Zie link ** onderin, voor een grotere versie)
Deze foto had er zomaar niet meer kunnen zijn. Zo te zien smeulde er ooit een sigaret op…
Tekst door Guus: " In 1972 was dé hangplek van Muiden bij Amsterdamsepoortbrug, naast de huidige fietsenwinkel, dicht bij snackbar "De IJsbeer". Op de foto vlnr. Ben Veldhuizen, Cor de Beer, Geurt Vos, Jaap Schulp, Hanno Ballijns, Bert van Sloten, Ab Veldhuizen, Klaas Klasens, Ton vd Water, Guus Kroon (nauwelijks zichtbaar), Erik Genemans en zittend Iep van Wonderen. Vooraan een fraaie Zündappbrommer.”
De Honda motorfiets was van Cor de Beer †
Foto 2: "Muiers en Muiderbergers”:
(Zie link *** onderin, voor een grotere versie)
Op de schitterende foto zie je de "brommerjeugd" van Muiden, maar zeer zeker ook van Muiderberg. vlnr.: Jan Streefkerk, Lesly Boersma, Henk van Dijk, Fred Roos, Jos ter Beek en Peter Breyer. -
Op de foto: Jan heeft een embleem van Zündapp op zijn jasje. Een paar jongens zijn even bij snackbar "De Ijsbeer" langs gegaan. Lesly heeft een bakje- en Fred een zakje patat. Jos eet een broodje en gaat er helemaal in op.
Leren jasjes waren bijna verplicht. Peter konden we wel uittekenen in zijn strakke jekker.
Op de achtergrond zien we het huis met de bekende ronde bogen, wat toen nog gewoon het woonhuis was van de familie van de Weijden. Links in de achtergrond zie je het dak van mijn lagere school "Met den Bybel".
De brommers waren zonder twijfel allemaal opgevoerd, maar Peter heeft zo te zien nog zijn standaard 15 mm carburateur er op zitten. Zijn steekslot zit over de extra geplaatste zwarte balgen op zijn voorvoork. Dat stond stoer, maar berschermde ook je vorkpoten tegen muggen. Jos heeft dat niet, daardoor glimt zijn vork in de zon. Peter had zo te zien liever een racestuurtje ipv. van een hoog stuur.
De cylinders zien er standaard uit, maar kunnen van binnen wel opgevoerd zijn. Hun gesprekken gingen over:
"Heb jij al een 5.2 cylinder plus uitlaat"?
"Wat voor tandwielen heb jij er op"?
"Hij heeft een verstelbare sproeier"!
"Wil jij mijn 19mm kopen"?
„Kan ik een gulden van je lenen voor een patatje”?
Henk heeft grotere trommelremmen dan de anderen. De helmplicht was nog niet ingevoerd, waardoor iedereen goed herkenbaar is.
Meneer Overgaag had als fotograaf een goed oog voor wat wij Muidenaren later een interessante foto zouden gaan vinden. Postuum bedank ik hem daar voor :-)
Willem Kroon, 11 augustus 2014.
Links:
*** Foto 1 op FaceBook..
*** Foto 2 op FaceBook...
donderdag 7 augustus 2014
Insecten
Als jongetje legde ik dode insecten onder mijn (prachtige, 1000 maal) microscoop. Ik bestudeerde spinnen, vliegen, wespen en soms een mug. Sterk vergroot zagen zij er fascinerend uit!
Ook deed ik de test met de 8 potige hooiwagens (géén insect overigens, maar een spinachtige) en concludeerde wetenschappelijk, dat dit diertje, als het laatste pootje uitgetrokken was, niet meer kon lopen… (zó zijn kinderen tot een bepaalde leeftijd, heb ik gehoord).
In die tijd ontstond mijn bewondering voor insecten. Er zijn zó ontzettend veel soorten (950.000) en allemaal verschillend en allemaal fraaie variaties op het hetzelfde thema, kop, borststuk en achterlijf. Hier zie je, hoe Darwin’s Evolutie te werk gaat. Elke omgeving krijgt zijn eigen aangepaste insect.
Waarom in meerderheid vrouwen griezelen van insecten, begrijp ik nog steeds niet, maar het zij zo.
Een vlieg of een mug doodslaan vind ik niet moeilijk (die hooiwagen heeft geen last meer van me, trouwens). Maar een mooie libelle een mep geven, zou ik al naar vinden.
Waar ligt de grens? Een muis, cavia, een kat of een hond doden zou ik niet kunnen. Hoe groter het dier, hoe vervelender we het vinden.
Maar kijk nu eens naar de mooie foto van een willekeurige mug. Ook een doordacht ontwerp van de Evolutie (hoewel er inmiddels wel heel veel voor zijn ogen hangt, haha).
Als je beseft, wat een fraai en gecompliceerd beest dit is, kun je hem dan nog zo gemakkelijk doodslaan? Ja, waarschijnlijk wel.
Maar toch vind ik dat nu een beetje zielig :-)
zondag 3 augustus 2014
Echte Muier
De Echte Muider bestaat natuurlijk helemaal niet, haha.
Onlangs publiceerde ik een stukje op FaceBook, dat uiteraard alleen maar grappig bedoeld was: "Ben je een echte Muier"? Wie kan allerlei vragen beantwoorden over Muiden, was de opzet. Zogenaamd als onderdeel van een ballotage voor nieuwe Muiers. Ik kreeg er heel veel mooie reacties op :-) (* zie link hieronder)
Ikzelf, ben op de Herengracht geboren, in het witte huis links van de voormalige groepspraktijk. Voorheen van tandarts Duco, inderdaad. In een bed op blokken (voor de vroedvrouw) en pal achter de Sluis.
Ik woon mijn hele leven al hier. Wij Kroon-tjes zijn allemaal nogal honkvast…Hierdoor kom ik op straat altijd veel oude bekenden tegen. Als ik met vrienden uit andere, grotere plaatsen door Muiden loop, valt het hen altijd op, dat zoveel mensen op straat mij groeten. Klopt en ik houd daarvan. Met sommigen van hen heb ik nog op de kleuterschool gezeten, met anderen werd ik al heel lang geleden wel eens dronken in de lokale pubs.
(Mede) door de enorm gestegen huizenprijzen is er wel iets veranderd. De huisjes van de KruitFabriek, tegenover Gieling, bijvoorbeeld, stonden in de jaren '80 voor 30.000 Gulden(13.636 Euro!!) te koop. Dit verschijnsel trekt mensen met een bepaald inkomen naar Muiden. Velen zijn forens en wonen alleen maar in Muiden. Je mag het ze niet kwalijk nemen. Maar de gelaagdheid van de sociale samenstelling in Muiden heeft daar wel onder te lijden gehad (zó, wat een zin, haha). Sommigen mengen zich wel met de lokale bevolking, vooral diegenen, die van een biertje in de kroeg houden ;-)
Hoe dan ook, Muiden is Muiden ("en sal nooit beklyven", zei de zeemeermin) en ik ben nog altijd blij, dat ik van deze gemeenschap deel uit maak.
Hier komen de antwoorden op mijn vragen. Ter leeringh ende vermaeck!
Vraag 1: „Wie kreeg bij leven al een standbeeld in Muiden”?
Antwoord 1: 'Jan Melis de hoefsmid'. Jan was zeer geliefd. Als je iets te repareren had, deed hij dat vaak gewoon gratis. Ik heb er als kind vaak staan kijken. Knap vond ik het om hem het paard in bedwang te zien houden en de geur van de smeulende hoeven vergeet ik echt nooit meer.
Op de foto, de smederij van de familie Melis lang geleden (nu kapsalon van Hylke Bazen)
Klokslag 18:00h ging Jan op zijn "eigen" kruk aan de kop van de bar bij Ome Ko zitten om twee borrels te nemen. Zoveel mocht hij er van zichzelf drinken voor het eten. Omdat hij ook veel drankjes aangeboden kreeg, stond er een fles Ketel 1 onder de bar met puur kraanwater. Niemand merkte dat en die werden natuurlijk ook niet afgerekend.
"Proost, Ome Jan"! "Proost, maatje", zei Jan dan, met zijn overbekende piepstem :-)
(** zie link hieronder)
Vraag 2: „Wat is er bijzonder aan het telefoonnummer van Floris V”?
Antwoord 2: '1296'. Floris V werd in 1296 bij de Hakkelaarsbrug vermoord (door "import Muiers", geintje) Ook hij was geliefd bij het gepeupel en men noemde hem 'Der Keerlen God'.
Restaurant Floris en cafe Ome Ko (nu 1330) ruilden ooit van telefoonnumer, omdat Floris dat nummer graag wilde hebben.
Vraag 3: „Wie was Sterke Hein”?
Antwoord 3: 'Opa Smolders, de visser, overgrootvader van Jacob'. Sterke Hein was lichamelijk sterk, maar kon ook goed sterke verhalen vertellen, vandaar die bijnaam. Hij viste op het Ijsselmeer en liep met een emmertje vis door de straten en stegen om zijn handel aan de man te brengen. Mijn moeder deed altijd net, alsof zij niet thuis was om maar geen stinkend wisselgeld van hem te hoeven ontvangen. Viesneus als zij was (heb ik geërfd).
Hein stierf in het harnas, tegen de zojuist gebouwde dijk van de nieuwe polder.
Vraag 4: "In de „Doelen" zat ooit een winkel. Hoe heette de eigenaar en wat voor winkel was het"?
Antwoord 4: "Men Gort met zijn garen en band winkel". Manufacturen, zei men ook wel. De ingang zat tegenover de oude melkwinkel van Pronk. Kinderen kregen altijd een ontzettend zout dropje bij het verlaten van de zaak.
Vraag 5: "Hoe heten de 'nieuwe' huizen aan het einde van de Weesperstraat in de volksmond en waarom"?
Antwoord 5: 'De Van Ginkel Woningen'. Ze werden in de jaren '80 gebouwd. Hier was vroeger de boerderij van de oude en de jonge Henk van Ginkel. Ik ruik nog het kuilgras van toen ik een kind was. Heerlijk! :-)
Langs de Weesperstraat stonden prachtige bomen, die de aanleg van de wijk niet hebben overleefd.
Vraag 6: „Hoe komen de Broshuizen aan hun naam”?
Antwoord 6: 'Broshuis' was de naam van een bedrijf op de plek van de huidige Broshuizen (let op de komische woordspeling). Ze maakten er aanhangwagens voor vrachtauto's. Ik stond als kind altijd naar het lassen te kijken, ook al was dat "slecht voor je ogen", haha.
Waar nu de haringkar van Dirk staat en tegenover de huidige patatkraam lag het altijd vol met wiel-assen en ander onderdelen.
Als een aanhanger gereed was, moesten zij 20 keer steken om de wagen uit de hal te rijden en stond het verkeer door Muiden zomaar een half uur stil. Je kunt het je niet meer voorstellen.
Later verhuisden zij en een deel van het personeel naar Kampen. Soms zie je er nog wel eens één rijden, zo’n aanhanger, met die karakteristieke driehoekige naamplaat „Broshuis Holland" achterop.
Vraag 7: "Waarom heet de Hellingstraat de Hellingstraat"?
Antwoord 7: Vanaf de Hellingstraat was er een schuin gedeelte naar de Vecht, waarlangs de gerepareerde of nieuwgebouwde schepen "de helling af" gingen.
Vraag 8: „Welke fabriek stond er ooit aan de Oostkant van de Vecht”?
Antwoord 8: 'De Bouvy Zoutfabriek". Op de plaats van…De Bouvywijk (ook die naam was een vondst) werd via een grote kraan aan de waterkant zout gelost uit schepen, Rijnaken genaamd, en op een lopende band gegooid, die over de straat liep. Ik heb er vaak staan kijken, maar dat dacht je inmiddels al, haha.
Alles was doorgeroest door het zout. Ook dit bedrijf zorgde voor veel arbeidsplaatsen.
Vraag 9: "Werd er ooit een moord in de Broshuizen gepleegd. Zo ja, door wie, op wie"?
Antwoord 9: 'Ja'. Ene Robbie (achternaam hou ik ff onder de pet), een buurjongen van mij in de Broshuizen, had zoveel last van zijn dronken buurman Makka, dat hij hem op een nacht om het leven bracht. Niet zo mooi, wel bijzonder...
Vraag 10: „Noem 3 oud Muidense scheepswerven”.
Antwoord 10: 'Dolman, Schouten en Kok.' Ooit waren er nog meer, dus antwoorden, die via Guus zijn site gevonden zijn, reken ik ook goed. Tof, he? :-)
Vraag 11: „Welk bedrijf renoveerde het MuiderSlot in de jaren '60”?
Antwoord 11: 'Firma Mol'. De familie Mol kwam altijd als laatsten de kerk in, dan vielen ze meer op, dacht ik altijd als kind, haha.
Ik was 6, toen ik voor het eerst water in de slotgracht zag staan. Ik denk wel, dat aannemerij Mol goed werk verricht heeft, want de slotgracht heeft bij mijn weten nooit meer leeg gestaan.
Vraag 12: „Waar is Florisberg in Muiden begonnen”?
Antwoord 12: 'Op de Herengracht'. Florisberg begon als 'Florishaven' een paar huizen links van de Katholieke Kerk. Jammer, dat wij in Muiden geen verzorgingshuis meer hebben. Mijn vader had er graag gezeten, met dat mooie uitzicht op zijn geliefde Vecht.
Vraag 13: "Waarom zijn de 12 apostelen nog maar met z'n tienen"?
Antwoord 13: Van de 12 Apostelen (12 huizen in de Weesperstraat) brandden er in de jaren '60 twee af. Bert van den Akker vind dat niet erg, want hij heeft er nu zijn tuin en garage :-)
Vraag 14: "Waar komt de uitdrukking 'Houdt je waffel' vandaan"?
Antwoord 14: Op het Muiderslot kun je allerlei spreekwoorden uitgelegd krijgen. Bij de open haarden kun je de wafelijzers bewonderen, die boven het vuur gehouden werden. Als de meisjes(tja) teveel kwebbelden, lieten zij het ijzer per ongeluk openklappen en viel de verse wafel in het vuur. Ook toen ja, vrouwen en kletsen…Haha
Vraag 15: "Hoe heetten de stadspoorten van Muiden"?
Antwoord 15: Heel eenvoudig: de poort naar Amsterdam heette AmsterdamschePoort, naar Weesp de Weesperpoort en naar Naarden…vul maar in :-)
Overigens heetten de straten naar de steden, waartoe zij leidden; NaarderStraat via de NaarderPoort naar Naarden, WeesperStraat...enzovoort...
Vraag 16: "Vroeger had je allemaal dubbele winkels in Muiden. Bijvoorbeeld een Katholieke- en een Protestantse slager. Wie waren dat in de jaren '60"?
Antwoord 16: De katholieke slager was Juffermans in de Zeestraat (bij de Schoolstraat) en de Protestantse slager heette Vetter, op de plek van de ProefKamer, nu.
Vraag 17: "Wat was de winkel van Punt"?
Antwoord 17: Firma Punt zat in het pandje met de verdiepte ingang in de AmsterdamseStraat, beetje heel schuin tegenover de Mol. Het echtpaar kwam uit de kermiswereld en was een bijzonder stel. Hij een kaal schriel mannetje en zij nog schrieler met een bochel, sorry, maar zo was het.
Ze waren nooit goedkoop, vandaar dat zij al snel de bijnaam "De Afzetters" kregen.
Je kon er echt ALLES kopen. Van fietsen tot…zie volgende vraag…
Vraag 18: "Waar hing ooit de eerste en laatste condoomautomaat in Muiden"?
Antwoord 18: BIJ PUNT! Hahahaha. Dat was lachen, joh! 's Nachts zag je jonge en oude Muiers sneaken over de AmsterdamseStraat om stiekum een kapotje te kopen. Het apparaat hing midden op straat, maar niemand mocht de hitsige Muiers zien natuurlijk! Om er dan vaak achter te komen, dat dat ding weer eens KAPOT was; sorry moeders, hahaha.
Vraag 19: "In welk jaar kwam er een terras op de Sluis"?
Antwoord 19: In 1976, nadat het sluizencomplex uitgebreid gerenoveerd was en wij, Muiden dus, het Sluis & Bruggenfeest uitvonden. Voor de goede orde, dat was toen dus ook het ENIGE terras op de gracht en veel kleiner dan nu.
Vraag 20: "Welke geliefde Muier is in Spanje auto's gaan verkopen"?
Antwoord 20: Mijn gabber en straatgenoot Charles Schiffel, met een -i-, dus niet met een -e-, in tegenstelling tot wat sommige Muiers denken. Wat zal ik over Charles zeggen? Ik ken hem mijn hele leven en hij is een gouwe peer!
Vraag 21: "Waar liggen de Schulpen"?
Antwoord 21: Eén keer per jaar noemen we de Herengracht bij de Sluis "De Schulpen" en dat is op Koninginnedag, oeps Koningsdag. Hier worden de import Muiers het meest gemist. Want de Aubade is echt een mooie samenkomst, ook al is hij na een kwartiertje luisteren naar de burgemeester, zingen met Crescendo en de ballonnen oplaten (mag hier nog, maar voor hoe lang?) altijd weer snel voorbij.
Vraag 22: "Hoeveel jaar eerder dan Amsterdam kreeg Muiden stadsrechten"?
Antwoord 22: Muiden kreeg in het jaar 1122 stadsrechten en Amsterdam rond 1300, dus is Muiden een kleine 200 jaar ouder dan Groot Mokum, wat stadsrechten betreft.
Waarom Muyden zo klein gebleven is, weet alleen de zeemeermin…
Vraag 23: "Hoe vaak is de Kruitfabriek ontploft (bij benadering)"?
Antwoord 23: Kruitfabriek De Krijgsman is bij benadering zo’n tien keer ontploft. Alleen ouwe Muiers weten, wat voor gevolgen zo’n „klap” had. Ook geestelijk.
Op de foto: het graf van Ibelings, bij de Kerk aan Zee
Vraag 24: "Welke fotograaf pleegde een moord in de raadzaal van Muiden"?
Antwoord 24:'Ibelings', de door de gemeente Muiden getergde fotograaf, die op 8 september 1933 zijn revolver leeg knalde in de raadszaal van Muiden.
De 53-jarige I.J. Ibelings maakte toen vier slachtoffers, waaronder burgemeester de Raadt. Drie van hen raakten min of meer ernstig gewond; de vierde, wethouder H.Veth, overleed later.
Ibelings werd ontoerekeningsvatbaar verklaard en in een psychiatrische inrichting opgesloten. Zijn grafsteen ligt nog ergens in een hoekje bij de Kerk aan Zee.
Vraag 25: "Is Hans Paardekooper een geboren Muier"?
Antwoord 25: Nee, hij komt uit Diemen. Maar Hans stapte in de jaren '70 al in Muiden en werd in januari 1976, na kelner te zijn geweest bij Reinier, kroegbaas van Taveerne de Mol. Tot op de dag van vandaag :-)
Vraag 26: "Welke beroemde dictator sliep ooit een nachtje in de Doelen"?
Antwoord 26: 'Napoleon'. Er hing altijd een bord boven de ingang van de Doelen met dit verhaal, maar ik weet echt niet, of dit er nog hangt. Zal toch 'ns kijken…
Vraag 27: "Waar komt de naam 'Muider Spiering' vandaan"?
Antwoord 27: De Spiering is een zoet/zoutwater visje, dat in ons Ijsselmeer zwemt.
Wikipedia: "De stand van de spiering gaat sinds het begin van de jaren negentig in het IJsselmeer sterk achteruit. In sommige jaren, zoals in 2007 en 2008, is er daarom een vangstverbod. In 2009 mocht er wel op volwassen spiering worden gevist."
Vraag 28: "Wat betekent de afkorting 'AMROH"?
Antwoord 28: 'AMerican RadiO House'. Vreemde afkorting, ja. Amroh was oa, importeur van audiomerken, zoals Peerless, Wharfdale en Marantz. Ze zaten in het pand rechts van DellaNonna, nu en in de 'oude openbare school', oftwel het pand tegenover de aanlegsteiger van het Pampusveer.
Tussen de Kerkachterstraat en de schans stond hun fabriek. Daar bouwden oa. ze beste transformatoren ter wereld!
Ook hadden zij connecties met de Muiderkring, uitgeverij (in boeken over electronica) in Bussum.
Ik werkte er na mijn MULO examen een jaartje als luidsprekerreparateur.
Vraag 29: "Wie was Lou"?
Antwoord 29: 'Louwrens Voorthuijzen', bijgenaamd 'Lou de Palingboer' was de eerste sekteleider van Nederland.
Lou woonde eerst in Muiden. Achter de voormalige winkel van Joop van der Pouw, nu deel van Floris V, stonden 4 of 5 huisjes. Daar woonde hij voordat hij naar het Witte huis aan de Naarderstraatweg bij de Hakkelaar vertrok.
Hij viste samen met Westerveld en Teerhuis en deed ook uitvindingen, w.o. een fiets voor een grote groep mensen tegelijk en het perpetuüm mobilé heeft hij ook proberen te te ontdekken.
Zie Lou’s huis in Muiden, hierboven, van vóór de brand bij Floris, die de aanleiding werd om de huisjes te slopen. (vroeger zag je veel 'onbewoonbaar verklaarde’ huizen in Muiden…dat is al lang niet meer het geval).
Vraag 30: "Wat zijn de Drie Mietjes?"
Antwoord 30: De Drie Mietjes zijn drie huisjes halverwege de Weesperstraat (Westzijde) (nummers 56, 58 en 60, de panden hebben geen voordeuren). Mijn broer Guus had er zijn eerste huurhuis.
De Singelstraat als gracht. Let ook op de weg naar het Gooi, die lag niet in het verlengde van de NaarderStraat :-)
Vraag 31: "Waarom heet de Singelstraat de Singelstraat"?
Antwoord 31: De Singelstraat was oorspronkelijk de eerste verdedigingsgracht, vandaar de naam. Hierdoor ligt het een stuk lager dan de Weesperstraat, die eigenlijk de Vechtdijk is. Sinds kort is de, hierdoor veroorzaakte, jarenlange wateroverlast opgelost.
Vraag 32: "Waar diende de 'PapKlok' van 9 uur 's avonds (die nog steeds geluid wordt) voor”?
Antwoord 32: 'Vuren doven', was het sein, als de Papklok ging. Muiden is net zoals vele andere steden een aantal keren door brand verwoest. Na negen uur 's avonds, als de poorten sloten, moesten de open vuurtjes, waarop men de pap kookte, gedoofd worden.
Vraag 33: Last but not least…Wanneer werd Muiden voor het eerst in de annalen genoemd”?
Antwoord 33: Ons stadje werd voor het eerst genoemd tussen de jaren 777 en 866! :-)
- - -
Ik streef hier niet naar volledigheid en er kunnen best wel foutjes in dit verhaal zitten.
Heb je onnauwkeurigheden ontdekt of wil je iets aanvullen, stuur dan een mailtje naar willemkro@gmail.com of reageer hieronder.
Willem Kroon, 3 augustus 2014.
Link: * Ga naar het originele bericht op FaceBook...
Link: ** Guus over Jan Melis, de hoefsmid...
Onlangs publiceerde ik een stukje op FaceBook, dat uiteraard alleen maar grappig bedoeld was: "Ben je een echte Muier"? Wie kan allerlei vragen beantwoorden over Muiden, was de opzet. Zogenaamd als onderdeel van een ballotage voor nieuwe Muiers. Ik kreeg er heel veel mooie reacties op :-) (* zie link hieronder)
Ikzelf, ben op de Herengracht geboren, in het witte huis links van de voormalige groepspraktijk. Voorheen van tandarts Duco, inderdaad. In een bed op blokken (voor de vroedvrouw) en pal achter de Sluis.
Ik woon mijn hele leven al hier. Wij Kroon-tjes zijn allemaal nogal honkvast…Hierdoor kom ik op straat altijd veel oude bekenden tegen. Als ik met vrienden uit andere, grotere plaatsen door Muiden loop, valt het hen altijd op, dat zoveel mensen op straat mij groeten. Klopt en ik houd daarvan. Met sommigen van hen heb ik nog op de kleuterschool gezeten, met anderen werd ik al heel lang geleden wel eens dronken in de lokale pubs.
(Mede) door de enorm gestegen huizenprijzen is er wel iets veranderd. De huisjes van de KruitFabriek, tegenover Gieling, bijvoorbeeld, stonden in de jaren '80 voor 30.000 Gulden(13.636 Euro!!) te koop. Dit verschijnsel trekt mensen met een bepaald inkomen naar Muiden. Velen zijn forens en wonen alleen maar in Muiden. Je mag het ze niet kwalijk nemen. Maar de gelaagdheid van de sociale samenstelling in Muiden heeft daar wel onder te lijden gehad (zó, wat een zin, haha). Sommigen mengen zich wel met de lokale bevolking, vooral diegenen, die van een biertje in de kroeg houden ;-)
Hoe dan ook, Muiden is Muiden ("en sal nooit beklyven", zei de zeemeermin) en ik ben nog altijd blij, dat ik van deze gemeenschap deel uit maak.
Hier komen de antwoorden op mijn vragen. Ter leeringh ende vermaeck!
Vraag 1: „Wie kreeg bij leven al een standbeeld in Muiden”?
Antwoord 1: 'Jan Melis de hoefsmid'. Jan was zeer geliefd. Als je iets te repareren had, deed hij dat vaak gewoon gratis. Ik heb er als kind vaak staan kijken. Knap vond ik het om hem het paard in bedwang te zien houden en de geur van de smeulende hoeven vergeet ik echt nooit meer.
Op de foto, de smederij van de familie Melis lang geleden (nu kapsalon van Hylke Bazen)
Klokslag 18:00h ging Jan op zijn "eigen" kruk aan de kop van de bar bij Ome Ko zitten om twee borrels te nemen. Zoveel mocht hij er van zichzelf drinken voor het eten. Omdat hij ook veel drankjes aangeboden kreeg, stond er een fles Ketel 1 onder de bar met puur kraanwater. Niemand merkte dat en die werden natuurlijk ook niet afgerekend.
"Proost, Ome Jan"! "Proost, maatje", zei Jan dan, met zijn overbekende piepstem :-)
(** zie link hieronder)
Vraag 2: „Wat is er bijzonder aan het telefoonnummer van Floris V”?
Antwoord 2: '1296'. Floris V werd in 1296 bij de Hakkelaarsbrug vermoord (door "import Muiers", geintje) Ook hij was geliefd bij het gepeupel en men noemde hem 'Der Keerlen God'.
Restaurant Floris en cafe Ome Ko (nu 1330) ruilden ooit van telefoonnumer, omdat Floris dat nummer graag wilde hebben.
Vraag 3: „Wie was Sterke Hein”?
Antwoord 3: 'Opa Smolders, de visser, overgrootvader van Jacob'. Sterke Hein was lichamelijk sterk, maar kon ook goed sterke verhalen vertellen, vandaar die bijnaam. Hij viste op het Ijsselmeer en liep met een emmertje vis door de straten en stegen om zijn handel aan de man te brengen. Mijn moeder deed altijd net, alsof zij niet thuis was om maar geen stinkend wisselgeld van hem te hoeven ontvangen. Viesneus als zij was (heb ik geërfd).
Hein stierf in het harnas, tegen de zojuist gebouwde dijk van de nieuwe polder.
Vraag 4: "In de „Doelen" zat ooit een winkel. Hoe heette de eigenaar en wat voor winkel was het"?
Antwoord 4: "Men Gort met zijn garen en band winkel". Manufacturen, zei men ook wel. De ingang zat tegenover de oude melkwinkel van Pronk. Kinderen kregen altijd een ontzettend zout dropje bij het verlaten van de zaak.
Vraag 5: "Hoe heten de 'nieuwe' huizen aan het einde van de Weesperstraat in de volksmond en waarom"?
Antwoord 5: 'De Van Ginkel Woningen'. Ze werden in de jaren '80 gebouwd. Hier was vroeger de boerderij van de oude en de jonge Henk van Ginkel. Ik ruik nog het kuilgras van toen ik een kind was. Heerlijk! :-)
Langs de Weesperstraat stonden prachtige bomen, die de aanleg van de wijk niet hebben overleefd.
Vraag 6: „Hoe komen de Broshuizen aan hun naam”?
Antwoord 6: 'Broshuis' was de naam van een bedrijf op de plek van de huidige Broshuizen (let op de komische woordspeling). Ze maakten er aanhangwagens voor vrachtauto's. Ik stond als kind altijd naar het lassen te kijken, ook al was dat "slecht voor je ogen", haha.
Waar nu de haringkar van Dirk staat en tegenover de huidige patatkraam lag het altijd vol met wiel-assen en ander onderdelen.
Als een aanhanger gereed was, moesten zij 20 keer steken om de wagen uit de hal te rijden en stond het verkeer door Muiden zomaar een half uur stil. Je kunt het je niet meer voorstellen.
Later verhuisden zij en een deel van het personeel naar Kampen. Soms zie je er nog wel eens één rijden, zo’n aanhanger, met die karakteristieke driehoekige naamplaat „Broshuis Holland" achterop.
Vraag 7: "Waarom heet de Hellingstraat de Hellingstraat"?
Antwoord 7: Vanaf de Hellingstraat was er een schuin gedeelte naar de Vecht, waarlangs de gerepareerde of nieuwgebouwde schepen "de helling af" gingen.
Vraag 8: „Welke fabriek stond er ooit aan de Oostkant van de Vecht”?
Antwoord 8: 'De Bouvy Zoutfabriek". Op de plaats van…De Bouvywijk (ook die naam was een vondst) werd via een grote kraan aan de waterkant zout gelost uit schepen, Rijnaken genaamd, en op een lopende band gegooid, die over de straat liep. Ik heb er vaak staan kijken, maar dat dacht je inmiddels al, haha.
Alles was doorgeroest door het zout. Ook dit bedrijf zorgde voor veel arbeidsplaatsen.
Vraag 9: "Werd er ooit een moord in de Broshuizen gepleegd. Zo ja, door wie, op wie"?
Antwoord 9: 'Ja'. Ene Robbie (achternaam hou ik ff onder de pet), een buurjongen van mij in de Broshuizen, had zoveel last van zijn dronken buurman Makka, dat hij hem op een nacht om het leven bracht. Niet zo mooi, wel bijzonder...
Vraag 10: „Noem 3 oud Muidense scheepswerven”.
Antwoord 10: 'Dolman, Schouten en Kok.' Ooit waren er nog meer, dus antwoorden, die via Guus zijn site gevonden zijn, reken ik ook goed. Tof, he? :-)
Vraag 11: „Welk bedrijf renoveerde het MuiderSlot in de jaren '60”?
Antwoord 11: 'Firma Mol'. De familie Mol kwam altijd als laatsten de kerk in, dan vielen ze meer op, dacht ik altijd als kind, haha.
Ik was 6, toen ik voor het eerst water in de slotgracht zag staan. Ik denk wel, dat aannemerij Mol goed werk verricht heeft, want de slotgracht heeft bij mijn weten nooit meer leeg gestaan.
Vraag 12: „Waar is Florisberg in Muiden begonnen”?
Antwoord 12: 'Op de Herengracht'. Florisberg begon als 'Florishaven' een paar huizen links van de Katholieke Kerk. Jammer, dat wij in Muiden geen verzorgingshuis meer hebben. Mijn vader had er graag gezeten, met dat mooie uitzicht op zijn geliefde Vecht.
Vraag 13: "Waarom zijn de 12 apostelen nog maar met z'n tienen"?
Antwoord 13: Van de 12 Apostelen (12 huizen in de Weesperstraat) brandden er in de jaren '60 twee af. Bert van den Akker vind dat niet erg, want hij heeft er nu zijn tuin en garage :-)
Vraag 14: "Waar komt de uitdrukking 'Houdt je waffel' vandaan"?
Antwoord 14: Op het Muiderslot kun je allerlei spreekwoorden uitgelegd krijgen. Bij de open haarden kun je de wafelijzers bewonderen, die boven het vuur gehouden werden. Als de meisjes(tja) teveel kwebbelden, lieten zij het ijzer per ongeluk openklappen en viel de verse wafel in het vuur. Ook toen ja, vrouwen en kletsen…Haha
Vraag 15: "Hoe heetten de stadspoorten van Muiden"?
Antwoord 15: Heel eenvoudig: de poort naar Amsterdam heette AmsterdamschePoort, naar Weesp de Weesperpoort en naar Naarden…vul maar in :-)
Overigens heetten de straten naar de steden, waartoe zij leidden; NaarderStraat via de NaarderPoort naar Naarden, WeesperStraat...enzovoort...
Vraag 16: "Vroeger had je allemaal dubbele winkels in Muiden. Bijvoorbeeld een Katholieke- en een Protestantse slager. Wie waren dat in de jaren '60"?
Antwoord 16: De katholieke slager was Juffermans in de Zeestraat (bij de Schoolstraat) en de Protestantse slager heette Vetter, op de plek van de ProefKamer, nu.
Vraag 17: "Wat was de winkel van Punt"?
Antwoord 17: Firma Punt zat in het pandje met de verdiepte ingang in de AmsterdamseStraat, beetje heel schuin tegenover de Mol. Het echtpaar kwam uit de kermiswereld en was een bijzonder stel. Hij een kaal schriel mannetje en zij nog schrieler met een bochel, sorry, maar zo was het.
Ze waren nooit goedkoop, vandaar dat zij al snel de bijnaam "De Afzetters" kregen.
Je kon er echt ALLES kopen. Van fietsen tot…zie volgende vraag…
Vraag 18: "Waar hing ooit de eerste en laatste condoomautomaat in Muiden"?
Antwoord 18: BIJ PUNT! Hahahaha. Dat was lachen, joh! 's Nachts zag je jonge en oude Muiers sneaken over de AmsterdamseStraat om stiekum een kapotje te kopen. Het apparaat hing midden op straat, maar niemand mocht de hitsige Muiers zien natuurlijk! Om er dan vaak achter te komen, dat dat ding weer eens KAPOT was; sorry moeders, hahaha.
Vraag 19: "In welk jaar kwam er een terras op de Sluis"?
Antwoord 19: In 1976, nadat het sluizencomplex uitgebreid gerenoveerd was en wij, Muiden dus, het Sluis & Bruggenfeest uitvonden. Voor de goede orde, dat was toen dus ook het ENIGE terras op de gracht en veel kleiner dan nu.
Vraag 20: "Welke geliefde Muier is in Spanje auto's gaan verkopen"?
Antwoord 20: Mijn gabber en straatgenoot Charles Schiffel, met een -i-, dus niet met een -e-, in tegenstelling tot wat sommige Muiers denken. Wat zal ik over Charles zeggen? Ik ken hem mijn hele leven en hij is een gouwe peer!
Vraag 21: "Waar liggen de Schulpen"?
Antwoord 21: Eén keer per jaar noemen we de Herengracht bij de Sluis "De Schulpen" en dat is op Koninginnedag, oeps Koningsdag. Hier worden de import Muiers het meest gemist. Want de Aubade is echt een mooie samenkomst, ook al is hij na een kwartiertje luisteren naar de burgemeester, zingen met Crescendo en de ballonnen oplaten (mag hier nog, maar voor hoe lang?) altijd weer snel voorbij.
Vraag 22: "Hoeveel jaar eerder dan Amsterdam kreeg Muiden stadsrechten"?
Antwoord 22: Muiden kreeg in het jaar 1122 stadsrechten en Amsterdam rond 1300, dus is Muiden een kleine 200 jaar ouder dan Groot Mokum, wat stadsrechten betreft.
Waarom Muyden zo klein gebleven is, weet alleen de zeemeermin…
Vraag 23: "Hoe vaak is de Kruitfabriek ontploft (bij benadering)"?
Antwoord 23: Kruitfabriek De Krijgsman is bij benadering zo’n tien keer ontploft. Alleen ouwe Muiers weten, wat voor gevolgen zo’n „klap” had. Ook geestelijk.
Op de foto: het graf van Ibelings, bij de Kerk aan Zee
Vraag 24: "Welke fotograaf pleegde een moord in de raadzaal van Muiden"?
Antwoord 24:'Ibelings', de door de gemeente Muiden getergde fotograaf, die op 8 september 1933 zijn revolver leeg knalde in de raadszaal van Muiden.
De 53-jarige I.J. Ibelings maakte toen vier slachtoffers, waaronder burgemeester de Raadt. Drie van hen raakten min of meer ernstig gewond; de vierde, wethouder H.Veth, overleed later.
Ibelings werd ontoerekeningsvatbaar verklaard en in een psychiatrische inrichting opgesloten. Zijn grafsteen ligt nog ergens in een hoekje bij de Kerk aan Zee.
Vraag 25: "Is Hans Paardekooper een geboren Muier"?
Antwoord 25: Nee, hij komt uit Diemen. Maar Hans stapte in de jaren '70 al in Muiden en werd in januari 1976, na kelner te zijn geweest bij Reinier, kroegbaas van Taveerne de Mol. Tot op de dag van vandaag :-)
Vraag 26: "Welke beroemde dictator sliep ooit een nachtje in de Doelen"?
Antwoord 26: 'Napoleon'. Er hing altijd een bord boven de ingang van de Doelen met dit verhaal, maar ik weet echt niet, of dit er nog hangt. Zal toch 'ns kijken…
Vraag 27: "Waar komt de naam 'Muider Spiering' vandaan"?
Antwoord 27: De Spiering is een zoet/zoutwater visje, dat in ons Ijsselmeer zwemt.
Wikipedia: "De stand van de spiering gaat sinds het begin van de jaren negentig in het IJsselmeer sterk achteruit. In sommige jaren, zoals in 2007 en 2008, is er daarom een vangstverbod. In 2009 mocht er wel op volwassen spiering worden gevist."
Vraag 28: "Wat betekent de afkorting 'AMROH"?
Antwoord 28: 'AMerican RadiO House'. Vreemde afkorting, ja. Amroh was oa, importeur van audiomerken, zoals Peerless, Wharfdale en Marantz. Ze zaten in het pand rechts van DellaNonna, nu en in de 'oude openbare school', oftwel het pand tegenover de aanlegsteiger van het Pampusveer.
Tussen de Kerkachterstraat en de schans stond hun fabriek. Daar bouwden oa. ze beste transformatoren ter wereld!
Ook hadden zij connecties met de Muiderkring, uitgeverij (in boeken over electronica) in Bussum.
Ik werkte er na mijn MULO examen een jaartje als luidsprekerreparateur.
Vraag 29: "Wie was Lou"?
Antwoord 29: 'Louwrens Voorthuijzen', bijgenaamd 'Lou de Palingboer' was de eerste sekteleider van Nederland.
Lou woonde eerst in Muiden. Achter de voormalige winkel van Joop van der Pouw, nu deel van Floris V, stonden 4 of 5 huisjes. Daar woonde hij voordat hij naar het Witte huis aan de Naarderstraatweg bij de Hakkelaar vertrok.
Hij viste samen met Westerveld en Teerhuis en deed ook uitvindingen, w.o. een fiets voor een grote groep mensen tegelijk en het perpetuüm mobilé heeft hij ook proberen te te ontdekken.
Zie Lou’s huis in Muiden, hierboven, van vóór de brand bij Floris, die de aanleiding werd om de huisjes te slopen. (vroeger zag je veel 'onbewoonbaar verklaarde’ huizen in Muiden…dat is al lang niet meer het geval).
Vraag 30: "Wat zijn de Drie Mietjes?"
Antwoord 30: De Drie Mietjes zijn drie huisjes halverwege de Weesperstraat (Westzijde) (nummers 56, 58 en 60, de panden hebben geen voordeuren). Mijn broer Guus had er zijn eerste huurhuis.
De Singelstraat als gracht. Let ook op de weg naar het Gooi, die lag niet in het verlengde van de NaarderStraat :-)
Vraag 31: "Waarom heet de Singelstraat de Singelstraat"?
Antwoord 31: De Singelstraat was oorspronkelijk de eerste verdedigingsgracht, vandaar de naam. Hierdoor ligt het een stuk lager dan de Weesperstraat, die eigenlijk de Vechtdijk is. Sinds kort is de, hierdoor veroorzaakte, jarenlange wateroverlast opgelost.
Vraag 32: "Waar diende de 'PapKlok' van 9 uur 's avonds (die nog steeds geluid wordt) voor”?
Antwoord 32: 'Vuren doven', was het sein, als de Papklok ging. Muiden is net zoals vele andere steden een aantal keren door brand verwoest. Na negen uur 's avonds, als de poorten sloten, moesten de open vuurtjes, waarop men de pap kookte, gedoofd worden.
Vraag 33: Last but not least…Wanneer werd Muiden voor het eerst in de annalen genoemd”?
Antwoord 33: Ons stadje werd voor het eerst genoemd tussen de jaren 777 en 866! :-)
- - -
Ik streef hier niet naar volledigheid en er kunnen best wel foutjes in dit verhaal zitten.
Heb je onnauwkeurigheden ontdekt of wil je iets aanvullen, stuur dan een mailtje naar willemkro@gmail.com of reageer hieronder.
Willem Kroon, 3 augustus 2014.
Link: * Ga naar het originele bericht op FaceBook...
Link: ** Guus over Jan Melis, de hoefsmid...
woensdag 30 juli 2014
Lingo stopt
In 1989 startte de quiz Lingo.
Ik had de eer om aan één van de eerste afleveringen mee te werken als beeldtechnicus. Het was prettig om dat programma te doen, zoals eigenlijk alle quizen. Zij worden niet live uitgezonden, maar opgenomen. Daardoor kunnen er gemakkelijk decorchangementen gemaakt worden, maar ook is er tijd om een moeilijk woord op te zoeken. Als een kandidaat een antwoord geeft, waar twijfel over is, dan wordt de opname stilgelegd en kijkt de jury in woordenboeken, al of niet digitaal, of het betreffende woord bestaat en beslist dan of het toegestaan wordt. In de uitzending merk je daar niets van.
Ook moesten er na een paar ronden de genummerde ballen verwisseld worden. Als daar een fout in gemaakt werd, liep het spel in het honderd ("Staat niet op de kaart", haha) Ook daar zag je thuis niets van terug, uiteraard.
Aanvankelijk waren er veel problemen met de spelcomputer, die in die tijd nog niet zulke goeie software had. Het werken met die computers was toen relatief nieuw. Om na een "Stopje" (onderbreking van de opname) met de software terug te gaan in het spel was een drama. Dit heeft in het begin heel veel ergernis en tijd gekost.
Robert ten Brink, die toen nog een gewoon jongetje was :-) , vond ik achteraf de beste presentator. Hij maakte leuke grapjes en had een vlotte babbel. Toen Robert aangaf er mee te stoppen, hadden we een screentest, waar oa. de Vlaamse presentator Ben Crabbé van "Blokken"aan meedeed. Hij kreeg het programma niet, hoewel ik hem veruit de allerbeste en grappigste vond. Maar mij werd natuurlijk niets gevraagd.
Toen eigenlijk niemand voldeed, ging eindredacteur Francois Boulangé het maar doen. Vanwege zijn corpulente voorkomen had hij bretels nodig. Maar tv-wetten eisen, dat je kleding niet twee keer achter elkaar draagt, dus dat vergde wel héél erg veel bretels (20 paar per week!). De oplossing werd gevonden in het aanpassen van onnoemelijk veel stropdassen, die omgetoverd werden in bretels… haha.
Ik had altijd de indruk, dat meedoen aan Lingo een vaste opdracht was bij de ontgroening van eerstejaars studenten, gezien het hoge aantal deelnemers uit die hoek.
Het meest gelachen heb ik om twee studenten, die alle schuttingwoorden met 5 letters uit hun hoofd hadden geleerd en die ook successievelijk gebruikten!
We maakten (eerst in Studio 5, later in Studio 23) 5 afleveringen per dag in een strak schema: 9:00h startten we en we waren altijd precies om 15:00h weer klaar. Dan had je nog wat aan je dag :-) We deden ook een keer een pilot voor een Israelische omroep. Die opname duurde 4 uur, vanwege de Engelstalige regisseur en zijn onervarenheid…
Overigens is Lingo het enige programma, waar ik ooit een stukje van de opnametape gewist heb. Gelukkig was het de ISO (soort reserve) band, waar ik 30 seconden van de beelden van camera 4 per ongeluk verving door een kleurenbalk…oef, dat was schrikken! (maar voor de rest geen slechte score in 21 jaar ;-) )
Nu stopt Lingo waarschijnlijk en misschien is dat wel een keer goed. Ik weet het niet, ik hoorde niet tot de doelgroep.
Quizzen deed ik graag. Ze hebben een vast werkschema en het Licht heeft alle tijd om er iets moois van te maken. Dus de shader (kleurcorrector, ik-zei-de-gek) had weinig stress en de stemming was altijd goed :-) (y)
Link: Stekker uit Lingo
vrijdag 25 juli 2014
Eendracht
"Eendracht: Toestand, dat je hetzelfde denkt als een ander", verklaart een verder onbelangrijke website. Dit is wel heel kort door de bocht gezegd, maar het klopt.
Mensen denken in het algemeen nu juist niet overal hetzelfde over als een ander. Daarom is eendracht zeldzaam goed.
Er wordt vaak geklaagd, dat mensen in de trein niet meer met elkaar praten.
Ha! Dat deden zij vroeger ook al niet. Toen las men de krant of een blad of keek stilzwijgend naar de voorbijtrekkende wereld (overigens denk ik, dat er meer gecommuniceerd wordt dan ooit, via WhatsApp ed.)
Alleen, als de trein middenin een weiland stopt, ja, dan begint men aarzelend met elkaar te praten. Dat was trouwens nog veel sterker in de tijd direct na de treinkapingen, weet ik nog.
Kort geleden was er het, voor mij totaal onbelangrijke, voetbalkampioenschap. Ook zo'n evenement bindt mensen. Ondanks het feit, dat "Nederland" geen kampioen werd, was men tevreden over het resultaat en dacht men terug aan al die gezellige wel gewonnen wedstrijden, waar miljoenen feest om vierden. Ook dat is eendracht. En denk ook eens aan massaal bezochte concerten.
Een gezamelijk probleem of doel, in de ruimste zin, verbindt anonieme mensen met elkaar. Altijd.
Na de Dag van Nationale Rouw werd er lovend gesproken over onze eendrachtigheid. Maar nu, een paar dagen later komen er ook andere geluiden bovendrijven:
- De mensen langs de weg, waar de rouwautos's reden, zouden ramptoeristen zijn.
- Mark Rutte zou meteen een gewapende eenheid naar de rampplek hebben moeten sturen.
- Onze focus zou teveel op ons zelf gericht zijn.
- We zouden de andere landen vergeten, waar oorlog en geweld is, enzovoort, enzovoort.
Pffff….
Eendracht zie je alleen in herkenbare groepen en tussen mensen, die zich aangetrokken voelen tot elkaar.
Er is hier al veel over geschreven, maar ik wil toevoegen, dat eendrachtigheid iets is van het moment. Als er gevoelens (massaal) gedeeld worden, wekt dat ook gedeeld gedrag op. Dat is niet slap of laf, maar dat heet sociale vaardigheid. Het is precies deze vaardigheid, die sommigen ontberen. In zijn of haar onvermogen om met verdriet en boosheid en dood om te gaan, slaat een enkeling wild om zich heen. Zij voelen zich niet thuis in een wereld, waar emoties openlijk geuit worden en waar berusting belangrijk gevonden wordt.
"Stuur direct zwaar bewapende soldaten naar de Seperatisten en roei het zooitje uit!" Grappig genoeg ken ik beroeps-militiaren met een groot hart en een prima denkhoofd. De opruiers komen dan ook niet vanuit die hoek. Nee, denk eerder aan Jort Kelder of Youp van 't Hek. Onze nationale tv clowns, die het zo goed met ons, maar vooral met zichzelf, voor hebben.
Ik ben geen VVD-er en ik ben ook geen Rutte-fan, maar ik ben blij met onze premier, die het repatriëren van de passagiers van MH017 tot de grootste prioriteit verhief, bóven de gewelds-opties. Ik hoop, dat alle mensen gevonden en spoedig netjes begraven zullen worden, hoewel dat misschien niet realistisch is.
Mensen zijn allemaal verschillend en denken en doen ook allemaal anders, maar in tijd van nood troosten we elkaar en onszelf.
Op een goeie en waardige manier.
Hoewel ook voor mij de volgende uiting van eendracht beter maar weer een voetbalkampioenschap mag zijn :-)
Willem, 25 juli 2014
woensdag 9 juli 2014
Is dit nu kunst?
Wat is kunst?
Die vraag leidt vaak tot verhitte discussies. Met name abstracte kunst wordt niet altijd begrepen. En dat is zachtjes uitgedrukt ;-)
Ik doe een poging:
Ooit bestonden er geen foto- of videocamera's om de wereld om ons heen vast te leggen. Men kon een situatie slechts omschrijven in een boek of er een schilderij van maken.
De behoefte van mensen om hun leefwereld vast te leggen is even oud als ons bewustzijn; kijk maar eens naar de grottekeningen, die mensen in de oertijd al maakten.
Deze mensen maakten ook de eerste gebruiksvoorwerpen, zoals speren en dolken. Om deze voorwerpen te kunnen vervaardigen, heb je bepaalde vaardigheden nodig, in het Engels ook wel "skills" genoemd.
Ik heb nog nooit een aap een tekening zien maken van zijn broer. En een mooie bloemenvaas creëren zij ook niet. Je kunt dus wel zeggen, dat het maken van voorwerpen echt "des mensches" is.
Gebruiksvoorwerpen worden ook vaak als kunst gemaakt, maar laat ik mij beperken tot de beeldende kunst. Rembrandt en zijn cornuiten verstonden "de kunst(!)" om prachtige afbeeldingen te maken van wat dan ook. Nog steeds kunnen wij kapitein Frans Banning Cocq en zijn gezelschap gereed zien staan voor de strijd. Hun kleding en bewapening zijn tot in de details herkenbaar en hun gezichten spreken boekdelen. De Nachtwacht is een zeer realistich schilderij.
Dit alles brengt ons bij de eerste betekens van het woord "kunst". Bedoeld wordt de vaardigheid van het schilderen. Kunst is dan een foefje, een methode, die de één beter beheerste dan de andere. Maar ook het resultaat wordt, om het ergens onder te brengen, kunst genoemd, vreemd genoeg. Zoals in "Dit schilderij is kunst". Deze tweede betekenis IS al vager.
Toen rond 1800 de Camera Obscura werd uitgevonden werden de kunstschilders brodeloos. Een foto gaf in veel kortere tijd en veel realisticher een houdbare representatie van de werkelijkheid. Om een boterham te blijven verdienen moest er iets anders bedacht worden. Mondriaan, bijvoorbeeld, maakte prachtige landschappen, maar net als andere schilders ging hij over op "abstracte" kunst. Ik geef ruiterlijk toe, dat ik daar geen verstand van heb, maar ik geef mijn mening als leek.
Nu kunstwerken niet direct meer herkenbaar waren voor de meeste mensen, werden zij al snel verguisd. "Is dit kunst"? Tja, men kon geen langdurig aangeleerde skills meer onderkennen en ook geen afgebeelde werkelijkheid.
Als puber zag ik Karel Appel op een filmpje in een razernij zijn dure verftubes leeg spuiten op een immens doek, terwijl hij uitriep : "Ik rotzooi maar wat aan, haha". Die uitroep wordt door kenners wel eens uitgelegd als een geniale grap (bevestig wat de domme buitenstaander zegt) maar ik denk eigenlijk nog steeds dat hij het meende. In ieder geval was er nog weinig over van een herkenbaar tafereel gemaakt door een hoog opgeleid vakman. Waar zijn de skills gebleven?
Hoewel de schilders Rembrandt en van Gogh het niet altijd breed hadden werden hun werken veel later onbetaalbaar duur. De prijzen van kunstwerken staan niet meer in verhouding met hun werkelijke waarde, zoals profvoetballers ook tegen idioot hoge prijzen van de hand worden gedaan. Die prijzen worden op veilngen kunstmatig opgedreven door een klein clubje elitaire vogels. Wij leken zijn al lang het spoor bijster.
De oude schilderijen waren ook uniek. Een techniek om een geverfd schilderij te kopieren bestond niet. Dit verhoogde de waarde op een heel andere manier. Barnett Newman's schilderij "Who is afraid of Red Yellow and Blue III" werd na opzettelijke beschadiging gewoon overgeschilderd met een roller met Latex! (dat was geen kunst, haha).
Kunst is al gauw een object met een goed lulverhaal er om heen. Dat verkoopt. Neem dit bijvoorbeeld:
"In zijn korte bestaan heeft het (schilderij "Who is afraid…") op velen een onuitwisbare indruk achtergelaten. Op mij ook. Op enkele meters afstand werd je hele blikveld gevuld met het meest intense rood dat je ooit waarnam. Niet het felste of het hardste rood, maar het meest levende, warme en stralende. Een rood vooral ook dat op je afkwam en je als een ruimte omhulde.... "
Ik ga hier kort door de bocht, maar geef toe, als IK het gemaakt had, was ik dan rijk geworden?
Moderne kunst; IS dat nou kunst? Voor mij dus niet. Wat vind je hier van:
Kunst is vergelijkbaar met een zend/ontvang opstelling, zoals bijvoorbeeld een zender (ik blijf een techneut :-) ), een medium en een ontvanger. Neem bijvoorbeeld een radiozender, de lucht als medium (de "Aether') en een radiotoestel. Aan de bron wordt geluid, (spraak of muziek) omgezet in een signaal, dat door het medium getransportereerd kan worden. De ontvangende radio zet dat signaal weer om in geluid. Het medium is helemaal niet interessant, het is slechts noodzakelijk om de boodschap over te brengen.
Zo kan een afbeelding, die met een bepaalde emotie is gemaakt, na transport door het medium (het onbelangrijke doek en verf) bij de ontvanger precies dezelfde emoties oproepen. Dat is mooi! Dat is knap! Dat is kunst!
Dit werkt uiteraard ook heel mooi bij de kunstvorm muziek. Stel: in Amerika speelt een Louis Armstrong de blues en in Holland draait een verdrietige vrouw zijn CD (het medium) en wordt door de man aan de andere kant van de wereld gesteund. Geweldig, toch.
Kortom, Kunst, tegenwoordig, is voor mij het overbrengen van emoties. Daar heb je knappe vakmensen voor nodig: componisten, schrijvers, muzikanten enz. Zonder het elitaire geklets, dat wij eikels kunst niet begrijpen. Poeh! Ik kan niet zonder, haha.
Die vraag leidt vaak tot verhitte discussies. Met name abstracte kunst wordt niet altijd begrepen. En dat is zachtjes uitgedrukt ;-)
Ik doe een poging:
Ooit bestonden er geen foto- of videocamera's om de wereld om ons heen vast te leggen. Men kon een situatie slechts omschrijven in een boek of er een schilderij van maken.
De behoefte van mensen om hun leefwereld vast te leggen is even oud als ons bewustzijn; kijk maar eens naar de grottekeningen, die mensen in de oertijd al maakten.
Deze mensen maakten ook de eerste gebruiksvoorwerpen, zoals speren en dolken. Om deze voorwerpen te kunnen vervaardigen, heb je bepaalde vaardigheden nodig, in het Engels ook wel "skills" genoemd.
Ik heb nog nooit een aap een tekening zien maken van zijn broer. En een mooie bloemenvaas creëren zij ook niet. Je kunt dus wel zeggen, dat het maken van voorwerpen echt "des mensches" is.
Gebruiksvoorwerpen worden ook vaak als kunst gemaakt, maar laat ik mij beperken tot de beeldende kunst. Rembrandt en zijn cornuiten verstonden "de kunst(!)" om prachtige afbeeldingen te maken van wat dan ook. Nog steeds kunnen wij kapitein Frans Banning Cocq en zijn gezelschap gereed zien staan voor de strijd. Hun kleding en bewapening zijn tot in de details herkenbaar en hun gezichten spreken boekdelen. De Nachtwacht is een zeer realistich schilderij.
Dit alles brengt ons bij de eerste betekens van het woord "kunst". Bedoeld wordt de vaardigheid van het schilderen. Kunst is dan een foefje, een methode, die de één beter beheerste dan de andere. Maar ook het resultaat wordt, om het ergens onder te brengen, kunst genoemd, vreemd genoeg. Zoals in "Dit schilderij is kunst". Deze tweede betekenis IS al vager.
Mondriaan's vroegere werk |
Toen rond 1800 de Camera Obscura werd uitgevonden werden de kunstschilders brodeloos. Een foto gaf in veel kortere tijd en veel realisticher een houdbare representatie van de werkelijkheid. Om een boterham te blijven verdienen moest er iets anders bedacht worden. Mondriaan, bijvoorbeeld, maakte prachtige landschappen, maar net als andere schilders ging hij over op "abstracte" kunst. Ik geef ruiterlijk toe, dat ik daar geen verstand van heb, maar ik geef mijn mening als leek.
Als puber zag ik Karel Appel op een filmpje in een razernij zijn dure verftubes leeg spuiten op een immens doek, terwijl hij uitriep : "Ik rotzooi maar wat aan, haha". Die uitroep wordt door kenners wel eens uitgelegd als een geniale grap (bevestig wat de domme buitenstaander zegt) maar ik denk eigenlijk nog steeds dat hij het meende. In ieder geval was er nog weinig over van een herkenbaar tafereel gemaakt door een hoog opgeleid vakman. Waar zijn de skills gebleven?
Hoewel de schilders Rembrandt en van Gogh het niet altijd breed hadden werden hun werken veel later onbetaalbaar duur. De prijzen van kunstwerken staan niet meer in verhouding met hun werkelijke waarde, zoals profvoetballers ook tegen idioot hoge prijzen van de hand worden gedaan. Die prijzen worden op veilngen kunstmatig opgedreven door een klein clubje elitaire vogels. Wij leken zijn al lang het spoor bijster.
De oude schilderijen waren ook uniek. Een techniek om een geverfd schilderij te kopieren bestond niet. Dit verhoogde de waarde op een heel andere manier. Barnett Newman's schilderij "Who is afraid of Red Yellow and Blue III" werd na opzettelijke beschadiging gewoon overgeschilderd met een roller met Latex! (dat was geen kunst, haha).
Kunst is al gauw een object met een goed lulverhaal er om heen. Dat verkoopt. Neem dit bijvoorbeeld:
"In zijn korte bestaan heeft het (schilderij "Who is afraid…") op velen een onuitwisbare indruk achtergelaten. Op mij ook. Op enkele meters afstand werd je hele blikveld gevuld met het meest intense rood dat je ooit waarnam. Niet het felste of het hardste rood, maar het meest levende, warme en stralende. Een rood vooral ook dat op je afkwam en je als een ruimte omhulde.... "
Ik ga hier kort door de bocht, maar geef toe, als IK het gemaakt had, was ik dan rijk geworden?
Moderne kunst; IS dat nou kunst? Voor mij dus niet. Wat vind je hier van:
Kunst is vergelijkbaar met een zend/ontvang opstelling, zoals bijvoorbeeld een zender (ik blijf een techneut :-) ), een medium en een ontvanger. Neem bijvoorbeeld een radiozender, de lucht als medium (de "Aether') en een radiotoestel. Aan de bron wordt geluid, (spraak of muziek) omgezet in een signaal, dat door het medium getransportereerd kan worden. De ontvangende radio zet dat signaal weer om in geluid. Het medium is helemaal niet interessant, het is slechts noodzakelijk om de boodschap over te brengen.
Zo kan een afbeelding, die met een bepaalde emotie is gemaakt, na transport door het medium (het onbelangrijke doek en verf) bij de ontvanger precies dezelfde emoties oproepen. Dat is mooi! Dat is knap! Dat is kunst!
Dit werkt uiteraard ook heel mooi bij de kunstvorm muziek. Stel: in Amerika speelt een Louis Armstrong de blues en in Holland draait een verdrietige vrouw zijn CD (het medium) en wordt door de man aan de andere kant van de wereld gesteund. Geweldig, toch.
Kortom, Kunst, tegenwoordig, is voor mij het overbrengen van emoties. Daar heb je knappe vakmensen voor nodig: componisten, schrijvers, muzikanten enz. Zonder het elitaire geklets, dat wij eikels kunst niet begrijpen. Poeh! Ik kan niet zonder, haha.
maandag 7 juli 2014
Onze maskers
18 oktober 1954:
Ik lig in de wieg en boven mij verschijnen gezichten. Van hele jonge tot hele oude gezichten.
Kennelijk hebben wij niet allemaal dezelfde ponems. Het is net of mensen allemaal hetzelfde zijn, maar dat alleen hun maskers verschillen. Die hele jonge en leuke gezichten zijn van mijn buurjongens en -meisjes, de wat oudere van mijn ouders en de echt oude gezichten zijn van mijn grootouders. Wat mij betreft hebben zij altijd diezelfde maskers op gehad, ik weet niet beter. Zo heeft de huisarts een masker van 60 jaar oud, hij aaide mij met zijn koude handen, bah.
De schillenboer mocht ook even "babykijken". Die oude grijze man heeft een masker, dat op dat van Abraham lijkt; niet mooi. De lieve buurvrouw van verderop bracht mijn ouders bloemen.
Als ik in de spiegel kijk, zie ik, dat MIJN masker het jongste en het mooiste is. Mijn moeder is maar wat trots op mijn volle zwarte bos haren. Kennelijk ben ik altijd zo geweest.
18 oktober 1964:
In een kinderwagen zie ik een mens met een heel jonge tronie. Jonger dan het mijne. Hoe kan dat? IK had toch het jongste gezicht?? De buurvrouw van verderop, die een behoorlijk grimpeld gelaat had, is overleden. Men zegt, dat zoiets vaker voor komt bij mensen met zo'n gezicht. Je zal maar zo'n masker hebben…
Ik zag laatst een soldaat in uniform. Hij had een stoere kop en droeg een soldaten baret. Brrr…lijkt me naar, dienstplicht.
18 oktober 1974:
Op mijn masker zit een baard en lang haar. Mijn soldatenuniform moet ik 5 dagen per week dragen, soms ook in het weekend. Ik heb nu het porem van een jong volwassene, geen idee, hoe ik daar aan kom? Ik zie steeds meer mensen om mij heen met een iets jonger gezicht dan ik heb. Geeft niet, waarom zou ik daar mee zitten? Ik voel me jong en gezond.
De huisarts, die mijn moeder hielp bevallen is overleden. Zijn bejaarde gezicht was al een tijdje heel bleek.
18 oktober 1984:
Rond de ogen van mijn masker zitten nu wallen, die had ik nooit. Staat wel oud, zeg.
Mijn ouders hebben nu maskers van zo'n 60 jaar oud. Het staat ze goed, maar ze zien er wel anders uit dan vroeger. Waarom is dat eigenlijk? Wie vraagt daar om?
Mijn lieve oma is overleden. Zij had een masker van 85 en ja, dan weet je het wel. Maar vreemd, het verfrommelde gezicht van een ooit heel knappe tante van mijn moeder is 92 en die leeft nog steeds?
De schillenboer is er trouwens ook niet meer.
18 oktober 1994:
Mijn oudtante met het masker van 92 is al heel lang dood. Mijn broers hebben gezichten, waar je aan kunt zien, dat zij geen 30 meer zijn. Ze zien er goed uit, hoewel je aan het masker van mijn jongste broer nu wel kunt zien, dat hij al heel lang ziek is.
18 oktober 2004:
Mijn masker begint op dat van Abraham te lijken. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Dit ben ik eigenlijk niet.
Ik kwam laatst een schoolvriendin tegen, nou ja, ik kwam iemand met het masker van een mevrouw tegen. Ze bleek dat hele leuke opdondertje te zijn uit de 6e klas. Ik zou haar nooit herkend hebben, als ze die glunderende ogen niet meer had gehad.
18 oktober 2014:
De wereld begint steeds meer te bestaan uit medemensen, die een jonger gezicht hebben dan ik. Vind ik niet fijn. Was ik maar weer net zo fit als lang geleden.
Ook mijn ouders hadden oude gezichten gekregen met veel rimpels en mooi grijs haar. Te oude maskers, ze zijn er niet meer.
MIJN masker wordt gevaarlijk ouder en ouder, het gaat nu al 60 jaar mee en het is echt veranderd, hoor. IK niet, overigens, IK ben gewoon dezelfde als altijd. Maar waarom moet ik dan persé dit masker op? Het hoort niet bij wie ik ben. Ben ik soms de schillenboer geworden? Nee toch?
Ik weet wel beter, zó ben ik nooit geweest.
18 oktober 2024:
………………………………………..
zaterdag 5 juli 2014
Mijn vliegangst
Ik heb vliegangst.
Wikipedia zegt: "Een fobie is een psychische aandoening, waarbij iemand, om doorgaans onduidelijke redenen, een ziekelijke angst ontwikkelt voor specifieke zaken of situaties. Deze angst staat niet in verhouding tot de reële bedreiging, die van de situatie of het object uitgaat en de lijder is zich hiervan goed bewust."
Dat klopt grotendeels, maar ik denk, dat er bij een fobie wel degelijk een duidelijke aanleiding aanwezig is. Het is een angst, die ooit reëel was en je hersenen ontwikkelen daarna een angst voor een bepaalde situatie. En angst is een gevoel.
Ik had al twee keer gevlogen, toen ik in 1986 naar Llorret de Mar vloog en onze DC-10 boven de Pyreneeën in turbulentie terecht kwam. Ik voelde mijn hart 50 centimeter buiten mijn lichaam kloppen, mijn bloed trok naar mijn benen en mijn handen waren nat van het zweet. Ik noem dit een soort "bijna-dood-ervaring". Het kwam goed, maar ik besloot direct om nooit meer in een vliegtuig te stappen. Het gebeurde echter op de heenweg, dus ik moest ook nog terug…
Als kind was ik gek op vliegtuigen; alle vliegtuigen. Ik had veel boekjes over verkeersvliegtuigen en straaljagers, bouwde plastic en kartonnen modellen en wilde een tijdlang zelfs straaljagerpiloot worden. En nog steeds kan ik genieten van een mooi vliegtuigontwerp.
Op mijn eerdere vluchten (naar Torremolinos en Mallorca) had ik heel relaxed de landing op Schiphol gefilmd vanuit een patrijspoort met mijn vader's Super 8 camera. Tijdens mijn laatste landing, daarentegen, zat ik tien minuten van te voren met mijn hoofd tussen mijn benen met mijn armen er om heen ("brace for impact"!) en mijn ogen had ik gesloten. Ik hoorde mensen om mij heen rustig babbelen en ik begreep niet, dat zij niet doodsbang waren, haha. Toevallig was er geen "slurf" beschikbaar voor het uitstappen en moesten wij het vliegtuig met een ouderwetse vliegtuigtrap verlaten. Ik kuste het asfalt (net als de toenmalige paus) en had het gevoel, alsof ik op het laatste moment van de galg gered was. dat nooit weer!
Ik zei hierboven al, dat een fobie een gevoel is. Dus alle rationele relativeringen door mijn vrienden en kennissen, die ik al 28 jaar hoor, helpen mij niet. Ja, vliegen is veilger dan mijn hobby motorrijden. Ja, de kans op een ongeluk is kleiner dan 1 op heeeeeeel veel. Maar een fobie is niet verstandelijk weg te redeneren. Sinds ik dit heb, doe ik nooit meer minderwaardig over de angst van sommige mensen voor spinnen en muizen, die angst is echt en heel naar.
Een van de gevolgen van zowel mijn vliegangst als van mijn interesse in (vliegtuig)techniek is dat ik al jarenlang kijk naar de tv serie „Air Crash Investigation" op National Geographic. Ik ken alle mogelijke oorzaken van planecrashes: pilot error, verkeerde software ("Fly by wire"), de afschaffing van de boordwerktuigkundige, afleesfouten in de cockpit, botsingen, slechte omgang met de autopilot, te weinig (of teveel) brandstof, omrekenfouten, haast(!), goedkope vliegmaatschappijen, kapingen, arrogante captains, terrorisme, nieuwe ontwerpen met verborgen kinderziekten, echt teveel om op te noemen.
Sommigen zeggen, dat ik een cursus moet volgen. Je gaat dan in een stukje vliegtuigromp op een stoel zitten en in je oortje vertelt Tosca Hoogduin dan met zwoele stem, dat er niets kan gebeuren, duh! JA, daar zal ik niet bang van worden. Maar eigenlijk ben ik gewoon bang, dat ik na zo'n cursus niet meer bang zal zijn, dus nee, geen cursus.
Dit duurt dus al vele jaren en ik ben er nooit meer ingestapt. En ik zal dat ook nooit meer doen. Dat is niet handig en jammer voor mijn vriendin. Vliegen is een comfortabele en snelle manier van reizen, maar ik durf dus niet meer. Onhandig, als je zoals ik, graag eens naar Amerika zou willen reizen (ik heb in de jaren verschillende gratis aanbiedingen van vrienden af moeten slaan, tot mijn grote spijt).
Maar goed, dan maar vakantie in eigen land. Sint MaartensVlotbrug is ook niet te versmaden haha :-)
Zie FaceBook reacties op dit blog
vrijdag 13 juni 2014
Oud zijn in 2039
2039. Goh, nooit gedacht, dat ik dat jaar zou halen.
Ik ben 85. Mijn vader werd ooit 87. Maar hij zat nog in een ouderwets bejaardenhuis, met lieve verzorgsters. Ik zit hier van god en alleman verlaten. Ja, Sarah. Die laat mij geen seconde in de steek. Die tilt me met haar sterke armen in- en uit bed. En als ik dan eenmaal op ben, moet ik direct gymnastieken, zoals wij dat als kind noemden. Uitsloofster! En daarna gezond eten, ze heeft elke dag een andere maaltijd in haar kop. Staat in haar database, zegt ze. Zal best wel.
Elke dag vertelt ze mij op haar eigenste monotone manier over vroeger, …om mij te vermaken! Steeds weer nieuwe versies van dezelfde verhalen; ik zou er doodziek van worden, als ik dat al niet was.
Als ik met mijn roelstoel naar de voordeur rijd, om even rond te gaan kijken, "meet the people”, noemden wij als kinderen dat, dan staat ze in een seconde voor mijn neus.
"HoHo, waar gaan wij naar toe?", dat staat niet op het dagrooster, piept ze dan. "WIJ?" "IK! Fuck je dagrooster…"
Sarah!…Wat een monster, zeg.
Ik heb een bloedhekel aan haar. Ze kan ook urenlang zwijgen, alsof ze dood is. Wat heb IK daar aan?
Laatst hebben ze haar hoofd tijdelijk verwijderd. "Onderhoud", mompelden de monteurs. Poeh, kijk mij eens na!
Ik vind het maar niets, ZORGROBOTS!!
Abonneren op:
Posts (Atom)