Willem blogt: Mijn vriend Touwtje

In de jaren '70 leerde ik bij de POC Jan Siebring uit Weesp kennen.
Hij reed motor en lustte wel een biertje, dat schiep gelijk een band, haha.
Hij was een lange, slanke, maar ook sterke gozer. Ik was één van de weinigen, die "Lange" tegen hem mocht zeggen.

Zijn eerste motor was een Honda 750 4 cilinder. Ik vergeet nooit, dat ik hem aan de bar van Ome Ko trof en dat Jan zei: "Ik heb een Honda GoldWing gekocht".
Hij was zo blij als een kind. Ook deze motor noemde hij weer "Truus" :-)
Ik moest even wennen aan dat idee. De vroege GoldWing, de K1, werd een beetje als "vrachtwagen" beschouwd, terwijl ik toen nog, in mijn leren overall en met een integraalhelm op, met mijn rode, flitsende Suzuki 550 met 4-in-één uitlaat rond scheurde.
Maar ook ik kocht uiteindelijk een GoldWing: een splinternieuwe 1000cc KZ uit 1979. (een mooiere versie van de K3, uit 1978)

Vrachtwagen?

Steeds vaker ging ik uit rijden met Jan. Nadat hij, als macho, mij verweten had, met een geintje, dat ik niet kon rijden, scheurden we met onze zware motorfietsen op zeer hoge snelheid over de Loodijk naar Hilversum. Levensgevaarlijk, maar ik verdiende het respect van die Lange ermee. "Ja, nu kun je rijden", loofde Jan me, toen hij dat wedstrijdje van mij verloor.
Onverantwoordelijk rijgedrag van ons, maar ja, je bent jong en je bent dom.

1981 Jan en zijn Truus

We gingen samen op vakantie en naar GoldWing treffens. Eenmaal ingespeeld op elkaar, toerden we wél heel veilig. Als we naast elkaar reden op de snelweg, met onze motorblokken op exact hetzelfde toerental, kreeg je een "zwevend" geluid erbij. Dat vond ik altijd zo mooi! Dat heb ik alleen met Jan meegemaakt, nooit eerder en ook nooit meer daarna. Goh, als ik dat geluid nog eens kon horen..

Op een middag, in 1980, reden we naar Zandvoort. Op de terrassen aldaar zagen wij voor het eerst vrouwen topless zonnen. We waren verbijsterd…we keken onze ogen uit. Jan nog meer dan ik, want hij had nog maar heel weing ervaring opgedaan met meisjes. (niet, eigenlijk).
"Wat een moedervlekken!" riep hij keihard…typisch Jan..hij was niet altijd even handig in zijn omgang met vrouwen, haha.
Alsof dat nog niet mooi genoeg was, zagen wij ook voor het eerst totáál uitgeklede mensen…op het naakststrand! Voorwaar, dat was een onvergetelijke dag voor ons. Mooie plek voor een bakkie koffie..

Op een bepaald moment begon Jan naar adem te happen en bleef maar herhalen "Touwtje"…"Touwtje"…
Ik vroeg, wat er was en hakkelend zei hij: verderop zit een naakt meisje op zo'n stoel met gaten. Het touwtje van haar tampon bungelt er precies tussendoor! Dit was teveel voor onze groene Weesper, hahaha.
Het hoeft verder geen betoog, dat 'Touwtje' zijn bijnaam werd :-)

27 december 1986 overleed mijn (onze) grote vriend Lange Jan aan een klapband met zijn GoldWing 1100.
Op de Loodijk. Ja precies, die weg waar wij ons aan elkaar bewezen.
Jan had nooit beseft, dat zijn achterband al zóver was versleten.
Dat kon hij niet helpen. Voor mij was jij de beste motorrijder van ons twee, Jan.

Op de foto's: 1981. Vlak voordat we op vakantie gingen. Jan was eigenwijs en had een eigen smaak. Zo hoorde een motor 4 uitlaten te hebben! En die had hij! :-)
Hij wilde eerst geen (Vetter Windjammer) windscherm én geen radio aan boord, maar kocht die uiteindelijk wél.
Maar koffers waren uit de boze, alles bond hij los op zijn motor.
Ook moderne wielen verfoeide hij. Nee, Jan wilde velgen met echte spaken. Die liet hij erop zetten door onze vriend en onderhoudsmonteur Fons Pouw.
Door die spaken kon je geen tubeless banden nemen en daardoor was zijn binnenband in één keer leeg toen de buitenband klapte.
Zonder die spaken was het misschien beter afgelopen met hem. Maar tja…

Rust zacht "Touwtje".