Willem blogt: Cafe de Lepelaar

Voor oud- Muiers en Muiderbergers klinkt "Cafe de Lepelaar" wellicht een beetje vreemd. Zij herinneren zich het stinkende Lepelaarmeertje, waarin jarenlang de meest afschuwelijke chemicaliën gestort werden. Als ik er vroeger langs fietste, kneep ik echt mijn neus dicht. Oef, wat stonk het daar, zeg!

Tegenwoordig merk je daar niets meer van. Het meertje is dichtgestort en de lokatie is bebouwd. Wat daar nog onder de grond ligt…Ik weet het niet. Is de boel ooit "gesaneerd", zoals dat zo mooi heet?

Op de foto, uit een mij onbekend jaar, was het blijkbaar nog goed toeven aan het meer. Ik zie een houten optrekje met de afbeelding van een lepelaar op het dak. "Cafe de Lepelaar" is geschreven in een mooi, ouderwets lettertype met kleine spaties. Het terrein is afgescheiden door een hek met kippegaas. Parasols zijn er niet, alleen een soort zonnescherm aan het huisje.

Ik denk dat, het cafe op een slimme plaats stond; zowel automobilisten, die langs de toenmalige (tweebaans!) Rijksweg reden, alswel de bootjesgasten die langs kwamen, konden even verpozen met een lekker drankje!
Het terras is druk bezocht, maar dat komt misschien door de aanwezigheid van de fotograaf, waar men zich, zo te zien, wel bewust van is. In die tijd geen stiekumme foto's met een smartphone, maar een grote, zware camera met een balg en een zwaar driepoot statief. Dat viel wel op. De fotograaf had vast een grote snor, haha. Ook de mannen met de bretels kijken over hun schouder mee.

De jongen op de voorgrond, met de te korte stropdas, is er echt eens voor gaan liggen. Zijn fiets heeft hij tegen het houten hek met kippegaas gezet. De kelner draagt een licht, soort melkboer jasje en bedient de dame met het hoedje. In de deuropening staat een oudere Zandhaas, die dorst heeft :-)

Op het kleine bord staat, dat er Gevulde Koeken zijn en op het grote bord blijkt, dat een glas melk of karnemelk 8 cent kost. Ook staat er iets van
"…alle bieren en limonades…".

De lokatie komt me bekend voor met dat dijkje langs de trekvaart en het houten hek, waarbij een hoog bord staat met de naam van het cafe, denk ik, zodat de passanten, die over het water komen al van verre zien, dat zij hier een versnapering kunnen halen. De tekst op de vlag is helaas onleesbaar.

Ter oriëntatie staat er aan de overkant een hooiberg. Links is nog een stukje van de Nieuwe Rijksweg te zien.

Het moet goed toeven zij geweest op zo'n winderige zomerse dag aan het water, bij Cafe de Lepelaar! :-) 
(van een spoorbrug was nog lang geen sprake…)