Mijn lichaam is geen auto.
Mijn lichaam is geen verzameling onderdelen.
Ik ben mijn lichaam.
De medische wetenschap is ver gevorderd. Als je nu iets aan je hart, longen en nog meer hebt, kun je een ruilonderdeel krijgen, met dien verstande, dat je je oude orgaan niet in hoeft te leveren.
Bij motorfietsen en auto's kun je rustig de carburateur of een zuiger vervangen, dat maakt die motor of auto helemaal niets uit. Hij werkt er net zo goed mee en hij kan er niet kapot van gaan.
Bij de verplichte orgaandonatie zit het toch een beetje anders. Op een paar onderdelen na, zoals een nier, moet je als mens eerst dood zijn om iets van je lichaam weg te kunnen geven. Of beter, je moet hersendood zijn, de rest van het lichaam moet juist nog leven.
Een oom van mij had een donorcodicil. Zijn familie werd direct na zijn overleden naar het ziekenhuis geroepen om in alle haast afscheid te nemen. De onderdelen moeten nu eenmaal zo vers mogelijk uit het dode lichaam gesneden worden. Daarna is het stoffelijk overschot niet meer te bekijken. De dode koos daar bewust voor, maar de levende familie kan dit wel eens als bezwaarlijk beschouwen.
In een Scandinavisch land (ik dacht Zweden) werd een jong meisje hersendood verklaard. Op het moment, dat zij onder het mes zou gaan, "kwam zij weer tot leven" en de verwijdering, die natuurlijk zonder verdoving gebeurt, ging net op tijd niet door. Het meisje herstelde bijna volledig en geniet al jaren weer zelf van haar lichaamsdelen, in de wetenschap, dat zij bijna levend gedemonteerd werd.
Dit zijn voor mij argumenten om geen donor te worden en om al helemaal tegen verplichte afstand te zijn. Ook al heeft de Tweede Kamer, na 20 jaar strijd, het vandaag toch voor elkaar gekregen, dat je automatisch als donor geregistreerd wordt. Dit, omdat gebleken is, dat er steeds meer mensen tégen doneren zijn...
Uh…nogal paradoxaal.
Overigens is één van de problemen, dat er steeds minder dodelijke ongelukken gebeuren in Nederland...Dat is cynisch.
Stel, dat de overheid een wet aanneemt, die bepaalt, dat al je geld of bijvoorbeeld je huis verplicht aan de staat vervalt na je dood, tenzij je daar bezwaar tegen maakt. Handig voor de schatkist, daar zouden we allemaal van profiteren. Hoeveel protest zou dáár tegen komen? Maar de orgaandonatie heeft iets verhevens en krijgt daardoor van veel mensen het voordeel van de twijfel.
De overheid heeft helemaal niets te zeggen over mijn lichaam en mijn onderdelen! Dat heet "de onschendbaarheid van het menselijk lichaam" (Artikel 11 van onze GrondWet). Niemand kan je bijvoorbeeld verplichten om je te laten opereren, dus waarom wél om je uit elkaar te laten schroeven na je overlijden?
Veel gehoord argument: "Maar dan heb je ook geen recht op andermans onderdelen!" Mooi. Die hoef ik ook niet. Het is geen klein bier om je leven lang medicijnen te slikken tegen afstotingsverschijnselen.
Ik schrijf dit met opzet in het openbaar, ondanks het feit, dat velen het niet met me eens zullen zijn, maar dan weet iedereen meteen, hoe ik er over denk en kan niemand in mijn afwezigheid menen, dat mijn lichaamsdelen openbaar bezit zijn. Ze zijn van mij en van niemand anders. En dat zal zo blijven tot ik in mijn geheel tot stof vergaan ben.
Denk er maar anders over en reageer gerust, maar ik ga er niet over in discussie.
Ik wens een ieder een gezond en lang leven met fabrieksonderdelen :-)
Willem kroon, 13 september 2016.
Nabericht: op dit moment van schrijven is het voorstel, dat aangenomen is in de Tweede Kamer zó, dat iedereen per definitie donor is, tenzij bezwaar gemaakt wordt. Dit moet nog door de Eerste kamer goedgekeurd worden.
*** Link: Zie ook mijn post op FaceBook
Ik stel jullie reacties zeer op prijs, maar hier reageren mislukt meestal.
Stuur eventueel je reactie naar willemkro@gmail.com :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten