Voordat ik vannacht in slaap viel, voelde ik me ineens even heel erg alleen.
Opnieuw miste ik het trotse bezit van twee liefhebbende ouders en liet ik weer de recente geschiedenis mijn gedachten passeren. Rouwverwerking duurt lang. Ik zal er de rest van mijn leven over doen.
Zo kwam ik op de volgende gedachten:
Wie is mama?
Mama is een jonge vrouw, die mij moedermelk geeft
Ze geeft mij een luier, die zij regelmatig verwisselt
Zij kleedt mij aan en neemt me in mijn wagentje mee naar buiten
Zij is trots op mij en houdt onvoorwaardelijk van me
Zij voelt mijn pijn en troost me
Zij legt de wereld aan mij uit en leert mij praten
Ik kan niet zonder mama.
Mama is een oude vrouw, die geen bh meer draagt
Ik geef haar een luier, die ik regelmatig verwissel
Ik kleed haar aan en neem haar mee naar buiten in haar wagentje
Ik ben trots op haar en ik houd onvoorwaardelijk van haar
Ik voel haar pijn en probeer haar te troosten
Ik leg haar situaties uit, maar zij kan niet meer terug praten
Ik kan niet zonder je mama. Waar ben je?
Willem Kroon, Muiden, 5 oktober 2016.
* Zie ook FaceBook
Ik stel jullie reacties zeer op prijs, maar hier reageren mislukt meestal.
Stuur eventueel je reactie naar willemkro@gmail.com :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten