FF naar een oogcontrole

Onlangs vroeg mijn broer Kees, onze jongste, of ik hem naar het VU ziekenhuis in Amsterdam wilde brengen om zijn oog te laten controleren. Gelukkig heb ik veel vrije tijd en kon ik hem van dienst zijn.

Kees heeft een tijdje geleden een oogoperatie gehad, omdat het netvlies van zijn linkeroog gedeeltelijk losgelaten had.
Daarna ging het niet goed. Hij kreeg vocht in dat oog. Maar het zou vanzelf minder moeten worden.

We moesten er om 10:00h zijn en ik stelde voor, om ruim de tijd te nemen om met onvoorziene omstandigheden rekening te houden. Een uur reistijd leek mij wel voldoende voor een reis, die volgens Google Maps 23 minuten zou moeten duren.
Op de 's Gravelandse weg ("Loodijk") ging het al mis. Het gedeelte naar Diemen was afgesloten en er stond een file van Weesp tot aan het stoplichten kruispunt bij de afslag naar de A9.
"Rechtsaf" piepte TomTom…en dat deed ik dus bij de eerste afslag…ja, die ging terug naar Muiden, shit. Dan maar de flinke omweg via de A10. Bij de VU zei Tom, dat ik linksaf moest. Ik kende de omgeving van het ziekenhuis niet en volgde het advies trouw op. Tja, gingen we wéér terug…
Op mijn routenavigator zag ik de aankomsttijd steeds later worden: 09:45h. Het werd steeds krapper. Ik wist ook niet, waar de parkeergarage was en ook de ingang van het ziekenhuis moest ik nog zoeken en daarna de afdeling Oogheelkunde. Bovendien kan Kees nog maar heel erg langzaam lopen, niet fijn, als je haast hebt…
Ik werd bang, dat we te laat zouden komen en terug gestuurd zouden worden.
Enfin, Kees wist gelukkig waar de ingang was en uiteindelijk kwamen we om 10:01 bij receptie R aan. Pffff…op tijd, maar wat een stress, dat ben ik, sinds ik ontslagen ben, niet meer gewend, haha.

Kees zijn oog moest ingedruppeld worden, opdat de oogarts door de continue geopende pupil kon kijken. Na een half uur werden we opgehaald, maar Kees zei, dat hij altijd twee- of driemaal gedruppeld wordt, omdat het niet meteen werkt bij hem. Dat kostte nog eens tien minuten en ik zei, dat ik in die tijd wel even buiten ging roken, moest kunnen. Die peuk kon ik wel gebruiken na alle tegenslag.
Maar toen ik terug kwam was de dokter al geweest, hij had Kees laten zitten, omdat hij mij er graag bij had. Dat kostte weer een half uur extra.

Uiteindelijk mochten we naar binnen. Na controles door de dienstdoende arts en nog een andere, vrouwelijke, arts werd geconcludeerd, dat er nog steeds vocht in het oog aanwezig was.

Ons werd verteld, dat, door veroudering, het oogvocht vermindert en dat piepkleine gaatjes in de oogbol vocht binnen laten, dat zich daar ophoopt; in dit geval achterin bij de oogzenuw. Dat het vanzelf zou verdwijnen konden we wel vergeten.

De oplossing? Een nieuwe operatie.
De methode: zoals ik het begrepen heb is: de dikke geleiachtige vloeistof ("glasvocht") wordt uit het oog gehaald en vervangen door een gas. Dat gas moet het vocht uit het oog drukken. De dikke gelei komt niet meer terug, het lichaam maakt zelf nieuwe oogvloeistof aan. Dat is helderder dan de originele ooginhoud. Daar kon je nóg beter door kijken, zei de arts…

Daarna moet Kees 3 tot 5 dagen met zijn hoofd naar beneden blijven zitten, zodat het gas opstijgt en het vocht wegwerkt. Ik geef het je te doen.
De prognose op herstel is niet 100% maar zonder operatie zal het oog sneller slechter worden, Het verhoogt wél de kans op Staar, dat Kees overigens al een beetje heeft.

Wat is wijsheid? Kees is al 30 jaar schizofreen. Hij heeft nog altijd heel moeilijk. Stemmen in zijn hoofd (iets verschrikkelijks), zere benen, waangedachten, het vele medicijngebruik en het gemis van zijn ouders hebben hem tot een oude man gemaakt; terwijl hij pas 54 is.
Terwijl we zaten te wachten barstte hij in huilen uit en zei, dat hij zich grote zorgen maakt om zijn gezondheidstoestand. Op zulke momenten breek ik ook in stukken.
Maar Kees is sterk, ik ben heel trots op hem. Veel mensen met zijn levensgeschiedenis hadden er al lang een einde aan gemaakt; ik heb er een aantal van gekend. Wij broers zijn, uiteraard, heel blij, dat hij er nog is, maar hij blijft ons zorgenkind.
Maar goed, Kees wil de operatie ondergaan. Over twee weken moet hij de datum van de operatie binnen hebben. Ik ben zijn contactpersoon en zal hem, als het zover is, weer begeleiden.

De terugreis ging voor de wind en we waren blij om rond 13:30h weer in Weesp te zijn. "Even naar een controle"…neem er de tijd voor, óók met een TomTom. In ieder geval ken ik nu de hele route :-)

Ik wens mijn lieve broer Kees vanaf hier veel sterkte en wijsheid xx,

Willem Kroon, 31 augustus 2015.

*** Link : over netvlies-operaties

Ik stel jullie reacties zeer op prijs, maar hier reageren mislukt meestal. Stuur eventueel je commentaar naar willemkro@gmail.com :-)

4 jaar geleden

(Klik op de afbeelding om hem groter te bekijken)

Ik heb vandaag eindelijk weer eens een traantje kunnen laten om de dood van mijn moeder. Een klein traantje, maar tóch.

Hoewel ik elke dag denk aan mijn ouders, die er niet meer zijn, lukt het door (kennelijk) succesvolle rouwverwerking niet zo vaak meer om te huilen. En dat betreur ik.
Niemand hoeft dat huilen te zien of te weten. Gewoon, even in mijn uppie de emoties weer sterk voelen, die bij de liefde voor hen hoort. Vind ik fijn.

Wat daarbij hielp is, dat het vandaag precies 4 jaar geleden is, dat wij, mijn vader, mijn broers en onze vriendinnen aan het sterfbed stonden van mama.

Wat ook hielp is, dat ik de hele LP "The Final Cut" in mijn huidige stemming weer eens helemaal beluisterd heb. Pink Floyd kun je er altijd wel prima bij hebben, als je emotioneel bent :-)

Ook de vele FaceBook reacties op bovenstaand plaatje verwarmden mijn hart.
Bij het meeleven en meevoelen werkt dat sociale medium altijd wel goed. Of eigenlijk gaan ménsen daar echt wel goed mee óm. Er is altijd het juiste respect aanwezig bij online steunbetuigingen, valt mij al heel lang op. Omgezet in nullen en enen komen oeroude menselijke waardes nog steeds op de juiste manier over. Dat geeft hoop.

Ik dank mijn FaceBook vrienden voor nimmer aflatende steun :-)

Willem Kroon, 26 augustus 2015.

---

Ik stel jullie reacties zeer op prijs, maar hier reageren mislukt meestal. Stuur eventueel je commentaar naar willemkro@gmail.com :-)

Zwaartekracht

Een pasgeboren baby kan niet veel. Niets eigenlijk. Praten, dansen, fietsen, autorijden, het komt allemaal later voor hen. We zijn allemaal baby en kleuter geweest; we herinneren ons daar niets van, maar ooit konden ook wij niet staan en lopen. 
Na een jaartje doen we de eerste stapjes en tegen de tijd, dat we naar school gaan weten we niet beter, dan dat lopen, rennen en springen vanzelfsprekend is.

Maar dat is het niet. De evolutie heeft alle dieren een manier geleverd om te leven met de Aardse zwaartekracht, die altijd aanwezig is, zonder dat we daar dagelijks bij stil staan.

Alleen ruimtevaarders kennen het verschil tussen gewichtloos zijn en "aan de Aarde geplakt " te zitten. Overeind blijven kost moeite en kracht. Zodra we onze benen minder gebruiken worden onze botten en spieren direct zwakker.

Op hoge leeftijd gaat die zwaartekracht opnieuw een grote rol spelen. Ouderen vallen vaak en pijnlijk. Mijn moeder moest eerst een aantal keren vallen met haar fiets ("mijn jas bleef haken achter het zadel, bij het afstappen"), voordat zij haar geliefde vervoermiddel opgaf. Dit tot haar grote spijt, het was haar enige vervoermiddel.
Ook mijn vader viel regelmatig. Het is een ontluisterend proces, dat ouder worden, je wordt weer baby, in meerdere opzichten.

Uiteindelijk krijgt de zwaartekracht ons stuk voor stuk weer te pakken.

Willem Kroon, 23 augustus 2013.

---

Ik stel jullie reacties zeer op prijs, maar hier reageren mislukt meestal. Stuur eventueel je commentaar naar willemkro@gmail.com :-)

Brand in je GSM

We hebben inmiddels allemaal wel een portable telefoon in ons bezit. Of dat nu mét of zonder Internet is, ze hebben allemaal een accu (batterij) nodig.

Accu's zijn eigenlijk rare uitvindingen. Ze kunnen heel veel energie opslaan, maar ze kunnen ook intern een kortsluiting krijgen. Dan wordt alle energie in 1 keer opgestookt en dat gaat met veel warmte-ontwikkeling gepaard.

Ikzelf leg mijn GSM wel eens naast me in bed en gebruik hem dan als wekker.
Maar dat ga ik niet meer doen.

De batterij van je telefoontje kan elk moment van de dag kapotgaan, of je hem nu aan het opladen bent of niet. Als hij in de brand vliegt en je ligt ernaast te slapen, dan zou dat wel eens heel naar af kunnen lopen.

Het klinkt misschien gek, maar leg, als het niet anders kan, je telefoon op een onbrandbare ondergrond, zoals een bord, dan kan het eventuele fikkie zich in ieder geval niet verder verspreiden.

Ik wil geen paniek schoppen en de kans, dat je het meemaakt is erg klein, maar toch, weest gewaarschuwd.

Overigens… :
 Je GSM onder je kussen leggen is sowieso geen goed idee.

De zend/ontvanger van je toestel zoekt voortdurend naar de antennemast, die het dichtst bij staat. Als de mast zich relatief ver weg bevindt, gaat hij zijn zendvermogen opschroeven. Deze straling gaat ook door je kostbare hoofd heen…

Het is niet bewezen, dat deze straling gevaarlijk is, maar het lijkt me niet gezond. Wie weet gaat je brein wel een beetje koken, hahaha.

(en daar zou IK nu slapeloosheid van krijgen),

Willem Kroon, 18 augustus 2015.

---

*** Link 1: Lees meer over de techniek

*** Link 2: Lees ervaringen van anderen op FaceBook

Ik stel jullie reacties zeer op prijs, maar hier reageren mislukt meestal. Stuur eventueel je commentaar naar willemkro@gmail.com :-)

Mijn YouTubefilm "SpoorBrug"

(Klik op het symbooltje rechtsonder om de video met volledig scherm te kijken)

Toen ik in de jaren '50 geboren werd, was de A1 nog een tweebaansweg.

Ik heb nog meegemaakt, dus, dat die weg 4 baans werd. En nog later 5, vanwege de er aan toegevoegde Wisselstrook, die overigens aanvankelijk als "Carpoolstrook" bedoeld was.

(Klik op de foto's om ze groter te bekijken).

Vorig jaar (2014) startte er een enorm project om de A9, de A1 en de A6 te verbreden. In de, letterlijk, ruimste zin van het woord.
 Ook zal de A1 onder de Vecht door geleid worden met behulp van een aquaduct.
Deze werkzaamheden veranderen de vertrouwde omgeving van Muiden en Muiderberg enorm. Het is echt wennen aan de vele bergen zand en alle verdwenen bomen en boerderijen.
Her en der schiet het beton als onkruid uit de grond.

Begin augustus 2015 fietste ik op een prachtige zomerdag met mijn videocamera en mijn statief naar Muiderberg.

Ik filmde de drukte op de A1 en de bouwplaats van de nieuwe brug: in de nabije toekomst de grootste spoorbrug van Nederland.

Om de breedte van de nieuwe A1 zo maximaal mogelijk te krijgen heeft men besloten om de brug niet op pilaren te bouwen. Dan blijft er al gauw als enige mogelijkheid over om een boogbrug toe te passen; een constructie, die zichzelf omhoog houdt.
Maar vanwege de 14(!) rijstroken, die er onderdoor gaan, moet die spoorbrug gigantisch groot worden. Hij zal uiteindelijk hoger zijn dan de hem omringende hoogspanninsgmasten en de brug in aanbouw is nu al in een straal van kilometers in de omgeving zichtbaar.


De blauwe stellages, die je in de film ziet, zijn tijdelijke steunpunten om de boog op te kunnen bouwen. Die worden dus uiteindelijk weer afgebroken, als alles gereed is.

Uiteindelijk zal de nieuwe brug naast de bestaande gereden worden
(géén kranen, hier...); zal men de oude brug verwijderen en de "NaardermeerBrug"(geen idee, hoe hij gaat heten?) op de plek van de huidige spoorbrug geplaatst worden. Het spoortraject zal niet verlegd worden.
Het verplaatsen zal op zich al een indrukwekkende gebeurtenis worden. (Pippi Langkoushuis in het kwadraat :-) )

De film probeert een indruk te geven van de werkzaamheden en de huidige sfeer in de buurt van het rustieke Muiderberg. Ik hoop, dat het een documentje is voor de toekomst, want er zal hier nog heel veel veranderen.

Binnenkort wil ik ook een dergelijke film over de bouw van het aquaduct maken.

Ik hoop, dat je mijn film kunt waarderen,

Willem kroon, 10 augustus 2015.

Ik stel jullie reacties zeer op prijs, maar hier reageren mislukt meestal. Stuur eventueel je commentaar naar willemkro@gmail.com :-)

Vernieuwing van de A1

Ik ben in Muiden geboren. In mijn kindertijd was Muiden klein en fijn. Zo had je bijvoorbeeld in de Weesperstraat nog "binnenboeren". Vaak werden kuddes koeien gewoon door de straten van Muiden van de wei naar de binnenboerderij gebracht en andersom. Je kunt het je niet meer voorstellen.
Wandelend met mijn ouders op zondagmiddag rook ik her en der het kuilgras, een aparte geur en voor mij op een prettige manier onverbrekelijk verbonden met het Muiden van vroeger.

Later werden wijken "MariaHoeve" en "KlapWijk" toegevoegd.

Muiden is dus nooit hard gegroeid. Hoewel Muiden eeuwen ouder is dan Amsterdam bleef het klein ("Muyden sal Muyden blyven. Muyden sal nooit beklyven…" was de vloek van de zeemeermin).

Maar de tijden, zij veranderen. In het Kruitbos zullen heel veel woningen gebouwd worden, evenals op de weilanden van boer Oudshoorn, bij de volkstuintjes, op het voetbalveld van SC Muiden en ook in de Bloemendaler Polder zal er geen kluit klei op zijn plaats blijven. De Bredius Driehoek zal, als het de voetbalclub meezit, ook bebouwd worden.

Muiden ligt op de lijn Gooi/Amsterdam en dat zou je onze pech kunnen noemen. Want sinds mensenheugenis liep de verbinding tussen die plaatsen door onze vesting. In de vorige eeuw bouwde men een "bypass" rond Muiden, dat werd de A1, een tweebaansweg. Het autoverkeer groeide maar door en in de jaren '60 werd er een nieuw viaduct gebouwd en de weg verbreed tot twee banen heen en twee banen terug.

Die capaciteit bleek naderhand ook niet genoeg vanwege het voortdurend toenemen van het autoverkeer. Vluchtstroken werden opgeofferd, een "Carpoolstrook" kwam er bij, maar de files bleven onstaan. Bovendien groeide ook het scheepvaartverkeer, maar de brug ging steeds minder vaak open vanwege de enorme stremmingen, die er door ontstonden.

Enfin, uiteindelijk is er besloten om de A1 door een aquaduct te laten lopen, die ten Zuiden van de huidige A1 zal komen te liggen. Het lokale verkeer zal over de nieuwe Spieringbrug geleid worden, wat jammer is voor het uitzicht. Een bypass mogelijkheid via de tunnel werd te duur bevonden. Het zicht op de Vecht vanaf Muiden zal dus ook in de toekomst gehinderd worden door een brug.

(Klik op de foto's om ze groter te bekijken)
Vroeger. Foto 1, de bovenkant van de foto is het Westen.
Hier zie je toestand van A1, de Vecht en de polders uit 2004. Bij de nummers:

1 - Bij deze loodsen, langs de weg naar Weesp, hadden mijn broer Hans en zijn zoon Mike hun bedrijfsruimten. Het complex werd gesloopt.

2 - De rotonde naar Weesp, de parallelweg en het Gooi.

3 - Hier woon ik al 23 jaar. Vlakbij de werkzaamheden, dus.

4 - Bij Fort H zal een nieuw haventje worden aangelegd.

5 - De uitwatering van Het Naardermeer, de "Tocht".

6 - Oude boerderijen met veel goede herinneringen van Muiders en bewoners.

7 - Het "Pippi Langkoushuis" aan de Vecht. Een houten boerderij-woning uit de Kringenwet tijd.

Nu. Foto 2, hier zie je toestand van A1, de Vecht en de polders uit 2015.

1 - Dit is de Westkant van het aquaduct. Aan beide zijden van het project liggen gekleurde stukken vloerbedekking. Die moeten het vers gestorte beton beschermen. Het mocht op een koopje, de kleurstelling maakte hier niet uit ;-)
Op deze plaats wordt momenteel ook de brug over het aquaduct gebouwd voor de nieuwe weg naar Weesp.

2 - De rotonde naar Weesp en naar het Gooi is verdwenen. Hier komt de kortsluitweg om Muiden heen. De Spieringbrug en het stoplichten kruispunt zijn al een tijdje gereed. Via een kleine omweg kom je nu bij een nieuwe, maar tijdelijke, rotonde. De parallelweg langs de boerderijen bestaat niet meer. De boerderijen trouwens ook niet.

3 - Mijn huis. Met name het heien van 5500 palen ten behoeve van de bouw van het aquaduct en de Spieringbrug geeft een boel overlast. Nog 1100 palen te gaan op dit moment van schrijven (4 augustus 2015). Ik ben zeer benieuwd naar het toekomstige geluidsniveau van de nieuwe weg.

4 - Bij Fort H is een haventje bij gebouwd.

5 - De uitwatering van Het Naardermeer, de Tocht, is gedempt en honderden meters naar het Zuiden verplaatst en heeft inmiddels weer aansluiting met de Vecht. Ook ten Westen van de Vecht is de kruising, die Muiden met de "Spieringbrugweg" verbindt, klaar.

6 - Anno nu, is de bak aan de Vecht droog gelegd, na grote lekkageproblemen met de "gellaag", die het grondwater moest tegenhouden, maar dat niet deed. Nu wordt er met "onderwaterbeton" gewerkt. Hier is een flink stuk historie van Muiden verloren gegaan. Als boerderijen en bedrijven hier zijn verdwenen.

7 - Het Pippi Langkoushuis moest ook wijken en is 500 meter zuidelijker aan de Vecht geplaatst. Als leek zou ik zeggen, dat het Pippi Langkoushuis best weer op haar oude lokatie teruggeplaatst zou kunnen worden, maar dat zal wel niet gebeuren ;-)

De veranderingen rond Muiden (en Muiderberg!) zijn enorm. De vooruitgang kun je niet tegenhouden, maar het verlies van de mooie oude omgeving van Muiden gaat mij aan het hart.
Maar ach, ooit zullen er alleen nog Muiers zijn die nooit beter hebben geweten. Die kunnen dan de foto's van vroeger/nu nog eens bekijken,

En de zeemeermin? Die moet nog maar eens een kijkje komen nemen in de Vecht… :-)

Willem kroon, 4 augustus 2015.

---

Ik stel jullie reacties zeer op prijs, maar hier reageren mislukt meestal. Stuur eventueel je commentaar naar willemkro@gmail.com :-)