FF naar een oogcontrole

Onlangs vroeg mijn broer Kees, onze jongste, of ik hem naar het VU ziekenhuis in Amsterdam wilde brengen om zijn oog te laten controleren. Gelukkig heb ik veel vrije tijd en kon ik hem van dienst zijn.

Kees heeft een tijdje geleden een oogoperatie gehad, omdat het netvlies van zijn linkeroog gedeeltelijk losgelaten had.
Daarna ging het niet goed. Hij kreeg vocht in dat oog. Maar het zou vanzelf minder moeten worden.

We moesten er om 10:00h zijn en ik stelde voor, om ruim de tijd te nemen om met onvoorziene omstandigheden rekening te houden. Een uur reistijd leek mij wel voldoende voor een reis, die volgens Google Maps 23 minuten zou moeten duren.
Op de 's Gravelandse weg ("Loodijk") ging het al mis. Het gedeelte naar Diemen was afgesloten en er stond een file van Weesp tot aan het stoplichten kruispunt bij de afslag naar de A9.
"Rechtsaf" piepte TomTom…en dat deed ik dus bij de eerste afslag…ja, die ging terug naar Muiden, shit. Dan maar de flinke omweg via de A10. Bij de VU zei Tom, dat ik linksaf moest. Ik kende de omgeving van het ziekenhuis niet en volgde het advies trouw op. Tja, gingen we wéér terug…
Op mijn routenavigator zag ik de aankomsttijd steeds later worden: 09:45h. Het werd steeds krapper. Ik wist ook niet, waar de parkeergarage was en ook de ingang van het ziekenhuis moest ik nog zoeken en daarna de afdeling Oogheelkunde. Bovendien kan Kees nog maar heel erg langzaam lopen, niet fijn, als je haast hebt…
Ik werd bang, dat we te laat zouden komen en terug gestuurd zouden worden.
Enfin, Kees wist gelukkig waar de ingang was en uiteindelijk kwamen we om 10:01 bij receptie R aan. Pffff…op tijd, maar wat een stress, dat ben ik, sinds ik ontslagen ben, niet meer gewend, haha.

Kees zijn oog moest ingedruppeld worden, opdat de oogarts door de continue geopende pupil kon kijken. Na een half uur werden we opgehaald, maar Kees zei, dat hij altijd twee- of driemaal gedruppeld wordt, omdat het niet meteen werkt bij hem. Dat kostte nog eens tien minuten en ik zei, dat ik in die tijd wel even buiten ging roken, moest kunnen. Die peuk kon ik wel gebruiken na alle tegenslag.
Maar toen ik terug kwam was de dokter al geweest, hij had Kees laten zitten, omdat hij mij er graag bij had. Dat kostte weer een half uur extra.

Uiteindelijk mochten we naar binnen. Na controles door de dienstdoende arts en nog een andere, vrouwelijke, arts werd geconcludeerd, dat er nog steeds vocht in het oog aanwezig was.

Ons werd verteld, dat, door veroudering, het oogvocht vermindert en dat piepkleine gaatjes in de oogbol vocht binnen laten, dat zich daar ophoopt; in dit geval achterin bij de oogzenuw. Dat het vanzelf zou verdwijnen konden we wel vergeten.

De oplossing? Een nieuwe operatie.
De methode: zoals ik het begrepen heb is: de dikke geleiachtige vloeistof ("glasvocht") wordt uit het oog gehaald en vervangen door een gas. Dat gas moet het vocht uit het oog drukken. De dikke gelei komt niet meer terug, het lichaam maakt zelf nieuwe oogvloeistof aan. Dat is helderder dan de originele ooginhoud. Daar kon je nóg beter door kijken, zei de arts…

Daarna moet Kees 3 tot 5 dagen met zijn hoofd naar beneden blijven zitten, zodat het gas opstijgt en het vocht wegwerkt. Ik geef het je te doen.
De prognose op herstel is niet 100% maar zonder operatie zal het oog sneller slechter worden, Het verhoogt wél de kans op Staar, dat Kees overigens al een beetje heeft.

Wat is wijsheid? Kees is al 30 jaar schizofreen. Hij heeft nog altijd heel moeilijk. Stemmen in zijn hoofd (iets verschrikkelijks), zere benen, waangedachten, het vele medicijngebruik en het gemis van zijn ouders hebben hem tot een oude man gemaakt; terwijl hij pas 54 is.
Terwijl we zaten te wachten barstte hij in huilen uit en zei, dat hij zich grote zorgen maakt om zijn gezondheidstoestand. Op zulke momenten breek ik ook in stukken.
Maar Kees is sterk, ik ben heel trots op hem. Veel mensen met zijn levensgeschiedenis hadden er al lang een einde aan gemaakt; ik heb er een aantal van gekend. Wij broers zijn, uiteraard, heel blij, dat hij er nog is, maar hij blijft ons zorgenkind.
Maar goed, Kees wil de operatie ondergaan. Over twee weken moet hij de datum van de operatie binnen hebben. Ik ben zijn contactpersoon en zal hem, als het zover is, weer begeleiden.

De terugreis ging voor de wind en we waren blij om rond 13:30h weer in Weesp te zijn. "Even naar een controle"…neem er de tijd voor, óók met een TomTom. In ieder geval ken ik nu de hele route :-)

Ik wens mijn lieve broer Kees vanaf hier veel sterkte en wijsheid xx,

Willem Kroon, 31 augustus 2015.

*** Link : over netvlies-operaties

Ik stel jullie reacties zeer op prijs, maar hier reageren mislukt meestal. Stuur eventueel je commentaar naar willemkro@gmail.com :-)