woensdag 20 maart 2019

Verboden Vragen



Anno 2018 woonden er ruim 7,46 miljard mensen op de wereld.
Als je vanuit de ruimte naar onze Blue Shining Planet kijkt, zie je daar helemaal niets van.
Sommige bouwwerken kun je wél zien, zoals de Chinese Muur en de Afsluitdijk, zegt men, maar al die mensen, die niet zoveel verschillen van jou en mij, die zie je niet.
Die Aardbewoners, die leven hun leven en stellen zich vragen. Zij kunnen het hele grote- en het hele kleine niet waarnemen en kunnen zich bij die bijzondere zaken niets voorstellen.

De Roomse kindertjes moesten vroeger, en misschien nóg wel, in staat zijn om te antwoorden op de vraag: "Waartoe zijn wij op Aarde?
Ik denk, dat dat de allerbelangrijkste vraag is. Voor ieder mens.
"Wat is de zin van het bestaan?" in hedendaagse taal.
Ik heb lange tijd in de kroeg plompverloren aan vrienden, zonder inleiding, de vraag gesteld: "Waar gaat het eigenlijk over?" Gek genoeg wist echt iedereen metéén, waar ik het over had. Voor een ieder een belangrijk vraagstuk, dus.

Stel je een schoenendoos voor, waarin piepkleine mensjes wonen.
Zeg zo'n 7,46 miljard stuks.
Ze voelen zich vaak gelukkig, trouwen, krijgen kinderen, etc. Allemaal net als wij.
Ook stellen zij dezelfde vraag: "Waartoe leven wij in de schoenendoos?
Het antwoord weten ze niet. Hoe zouden ze dat ook kunnen? Ze kunnen niet buiten de doos kijken. Die is aan alle kanten hermetisch gesloten.
Zouden ze er iets mee opschieten als zij het wèl wisten? Nee, ik denk van niet. Ze zouden niet met ons kunnen communiceren en niet in onze wereld kunnen leven.
Mijn advies aan hen zou zijn: richt je op de binnenwereld van de doos. Dáár moeten jullie het van hebben.
Kortom, ik zou hen aanraden: stop met die vragen te stellen. Het zijn namelijk Verboden Vragen.

Er is iemand geweest, die opperde, dat onze wereldbol slechts een elektron van een zuurstofatoom in een ijzeroxide-molecuul in de roest van een stalen frame van een, in het water gegooide, oude fiets zou kunnen zijn. Onze prachtwereld! Wij supermensen! Levend in één van ontelbare dimensies??
Echt niet!

Of toch wel? Ik zou er mijn hand niet voor in het vuur willen steken...

Míjn antwoord op de vraag is:
Wij zijn op Aarde om bescheidenheid na te streven en om ons op onszelf te richten, oordelend met de menselijke maat.
Laat de Verboden Vragen voor wat zij zijn: verboden.
En ja, Postbus 51…om lief tegen elkaar te zijn :-)

Willem Kroon, Muiden, 10 maart ©2019.




Ik stel jullie reacties zeer op prijs, maar hier reageren mislukt meestal.
Stuur eventueel je reactie naar willemkro@gmail.com :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten