maandag 22 september 2014

„Reality Soaps”, zijn die echt?

Vroeger (spreek uit: vroegah) had je bijvoorbeeld nieuws- en actualiteiten programma's op televisie. En ook sportprogramma's en shows.
Je had er dure, goed uitgeruste studio's voor nodig met een relatief grote speelvloer en heel veel licht, omdat de camera's van toen nogal lichtongevoelig waren.
Er waren ook series, zoals Swiebertje en Pipo de Clown, om maar wat te noemen. Die series werden gespeeld (bij tv noemen zij dat drama) door acteurs, en al die mensen, die voor de camera kwamen, werden beroemd in Nederland.
Het overgrote deel van Holland keek naar een klein clubje uitverkorenen.



In 1968 sprak Andy Warhol zijn beroemde woorden:
"In the future, everbody will be world famous for fifteen minutes”, oid. Inmiddels is dat een juiste voorspelling gebleken.
Doordat videocamera's klein en compact zijn geworden, goedkoop aan te schaffen- en heel lichtgevoelig zijn (en omdat er gewoon thuis gemonteerd kan worden) kan iedereen tegenwoordig tv maken. En dat gebeurt dan ook op grote schaal.
Veel van deze (wan)producten worden op de server van YouTube gezet, maar ze zijn ook veelvuldig te zien op de „echte" televisie, bijvoorbeeld in DWDD (afkorting voor „De Wereld draait Door”, moderne manier voor het afkorten van programmanamen) en zelfs in "het grote mensen Journaal". Nu wordt iedereen wel een keer (eventjes) beroemd, soms in de hele wereld.
Tegenwoordig kijkt de ene helft van Holland via zijn breedbeeldkikker naar de andere, zich voor de camera uitslovende, helft…
Over beeld- en geluidskwaliteit wordt trouwens niet meer gerept.

Een ander gevolg is de uitvinding van de "reality soap". De ene burger duwt de ander een camera voor zijn snufferd en voilá, er is weer een tv programma gemaakt.
De opzet is, dat de kijker moet geloven, dat het allemaal echt (reality) is, wat er allemaal te zien is (de soap).
Dat kan soms heel interessant of grappig zijn, maar steeds vaker is de inhoud (heet tegenwoordig "content") FAKE!



Zo heb je op Discovery Channel de serie "`Airplane Repo".
Een soort detective/piloot moet een vliegtuig kapen en terugbrengen naar de eigenaar, omdat de huur of afbetaling niet voldaan is. Spannende tv! Het gaat altijd allemaal maar nét goed!




Maar…men heeft altijd wel tijd om kleine (vinger)cameraatjes aan de vleugels te hangen of in de cockpit!
Helemaal verbaasd was ik, toen twee piloten beschoten werden door een boer, wiens vliegtuig gekaapt uh...(repossessed) werd…Vanaf de grond zag je het vliegtuig heel mooi opstijgen…Oh, dus er stond nog een cameraman in de buurt van de boer? Werd HIJ niet beschoten? En hoe kwam die cameraman thuis, hè?




Een andere soap is "The Laffing Devils" over een ruige motorbende in Amerika. Ik heb nog nooit zo'n stelletje suffe en lieve motorduivels gezien, haha. Echt, je wordt beduveld.
Er is veel teveel om hier allemaal op te noemen.

Enfin, als je een beetje krtitisch kijkt, snap je dat dit ales gewoon nep is.
Waarom? Omdat mensen drama willen en omdat drama kijkers oplevert en omdat kijkers naar reclame kijken, die heel veel geld opbrengt.
De waarheid mag daarbij kennelijk flink veel geweld aangedaan worden, maar hebben wij, de kijkers, daar ooit toestemming voor gegeven?

Conclusie: kijk gerust naar die shit, dat doe ik ook heel vaak, maar geloof het allemaal maar niet. Stay awake! Be sharp! Hahaha.

Aanleiding voor dit blog was overigens het nieuws van vandaag (zie bijgaand artikel uit de VolksKrant), dat ook de reality soap "Ik heb het nooit gedaan" (moderne programmanaam) nep is. Ook hier wordt weer ouderwets geacteerd.
Je bent gewaarschuwd!

Willem Kroon, 23 september 2014.



*** De uitspraak van Andy Warhol...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten