Vanochtend stond ik om 6 uur op. Vandaag was de oogoperatie van mijn broer Kees in de VU gepland.
Vorige week waren we daar ook al geweest en vanwege files en verkeerd rijden namen we ruim de tijd voor de reis naar Amsterdam. Die verliep dit keer voorspoedig.
Vandaag wist ik, waar ik links af moest om onder de "poort" van het ziekenhuis door te kunnen rijden, maar op die kruising stond het verkeer vast en een verkeersregelaar stuurde ons rechtdoor. Ik riep, dat ik linksaf moest naar het ziekenhuis. "Nee, dat kan niet, we hebben wateroverlast"…Chips!, dan toch maar via een omweg. Ik ken de buurt daar een beetje, omdat ik er anderhalf jaar op school heb gezeten en via omwegen kwamen we dan toch ruim op tijd bij de VU aan.
Video wateroverlast VU |
Eenmaal bij de receptie aangekomen leek alles in orde, totdat…er een driftig mannetje wild zwaaiend tegen de receptionistes riep, dat "de boel plat ging" en er geen operaties meer konden worden uitgevoerd vanwege, onder andere, een stroomstoring door het binnendringende water in de technische ruimtes in de kelders.
Na een half uur crisisberaad door het personeel werd ons vriendelijk meegedeeld, dat alle operaties afgelast waren…SHIT!
Dan maar onverrichter zake naar huis. Maar dat viel ook nog niet mee. De TL verlichting deed het nog, maar de koffieautomaat al niet meer. Kees adviseerde om de trap te nemen in plaats van de lift en dat vond ik een slim voorstel.
Ook hoopte Kees, dat de kelder van de parkeergarage, waar onze auto stond, niet onder gelopen was. Nou, nee, dat gelukkig niet (althans de onze niet), maar de kruising, die wij nodig hadden was met linten afgezet en een andere uitweg was er niet. Dus dan maar in de rij en afwachten...
...Totdat ik het zat werd, een vluchtheuvel nam en over een fietspad tegen alle regels en richtingen in probeerde weg te komen. Dat lukte, alleen was een agent het daar niet mee eens. "Mijn broer moet nodig naar huis, want hij heeft medicijnen nodig na zijn uitgestelde operatie." "Ok, ik maak de kruising vrij voor u" ;-)
De terugweg ging verder goed en in Weesp namen we er maar een koffie en een peukie op.
Dit is natuurlijk erg naar voor Kees, die zich nu weer opnieuw moet instellen op de komende operatie, wanneer dan ook. Voor hem is dat allemaal nóg belastender dan voor menig ander.
Binnenkort zullen we deze move dus nóg eens moeten maken. Maar hoe lang zal het duren, voordat de planning van het ziekenhuis weer op orde is?
Sterkte broer, we houden vol en het komt uiteindelijk goed,
Willem Kroon, 8 september 2015.
Nawoord: Hoe naar ook voor ons, mijn gedachten gaan uit naar de patienten in het VU ziekenhuis, die allemaal geëvacueerd moeten worden (via 1, al of niet werkende, lift; vanaf alle verdiepingen tot en met de 9e…) en naar de familieleden van de mensen, die opgebaard zijn in het ondergelopen mortuarium.
Ik stel jullie reacties zeer op prijs, maar hier reageren mislukt meestal. Stuur eventueel je reactie naar willemkro@gmail.com :-)
Gelukkig is er uiteindelijk niets ergs gebeurd zover ik weet. Wel vervelend dat 2x zo'n operatie wordt uitgesteld. Daar ben je natuurlijk ook zenuwachtig voor. Maar goed. Knap dat het je gelukt was trouwens om in het ziekenhuis te komen!
BeantwoordenVerwijderenBinnenkomen ging nog wel, maar weggaan was moeilijker, haha :-)
BeantwoordenVerwijderen